Rezultatem IV wyprawy krzyżowej było obalenie cesarstwa bizantyjskiego. V wyprawa krzyżowa (1228 - 1229 ) pod dowództwem cesarza Fryderyka II nie osiąga wojennych sukcesów.
Wyprawa była jednak kontynuowana, dzięki czemu przeszła do historii jako pierwsza wyprawa dookoła świata. W latach 1502-1503 Gama powtórzył swoją wyprawę do Indii, dowodząc tym razem flotyllą 13 okrętów wojennych.
Pod wodzą króla jerozolimskiego Jana z Brienne zaatakowali Egipt, zdobyli Damiettę, lecz niefortunna wyprawa na Kair przyczyniła się do klęski. Runciman „Dzieje Wypraw Krzyżowych” M.
Upadek Jerozolimy sprawił, że w Europie znowu zaczęła się rozszerzać propaganda mówiąca o konieczności wypraw krzyżowych i odebrania Jerozolimy.
Następstwa wypraw krzyżowych trudne są do ustalenia.
1) Sytuacja, która doprowadziła do wypraw . 3) Przebieg wypraw. Konsekwencje wypraw morskich.
W latach 1498-1500 Krzysztof Kolumb wyruszył na III wyprawę na 6 statkach, z 300 członkami załogi. W latach 1502-1504 odbył IV wyprawę na 4 statkach ze 150 ludźmi. Dwa lata po powrocie z ostatniej wyprawy zmarł w zapomnieniu.
Przyczyny wypraw geograficznych - nowa technika żeglarska - chęć sprowadzenia przypraw bez pośredników - trudność w handlu z Indiami po opanowaniu bliskiego wschodu przez Turków - zakończenie w XV w.
Wkróce po pierwszych morskich wyprawach odkrywczych Hiszpanie, osiągnąwszy kontynent amerykański, przeszli do wypraw lądowych.
Ludwika IX, odbyło się pięć poważniejszych wypraw. Wyprawy krzyżowe stały się natchnieniem dla pisarzy i malarzy, spowodowały jednak złe następstwa, łącznie z pogłębieniem rozdarcia między chrześcijaństwem wschodnim a zachodnim.
zajęcie Jerozolimy przez Turków; więc cesarz Fryderyk Rudobrody się wyprawa i utonął w rzece Salef; wyprawa Ryszarda Lwie Serce – opanowanie Cypru, potem pokój z sułtanem Saladynem w 1192 r.
Pertraktując z poszczególnymi dowódcami wypraw i grożąc zatrzymaniem dostaw żywności, zręczny cesarz Aleksy wymusił na krzyżowcach złożenie hołdu lennego i obietnicy przywrócenia do granic cesarstwa zdobytych przez krzyżowców ziem, które niegdyś do niego należały.
W celu obrony zagrożonego Królestwa Jerozolimskiego zorganizowali II wyprawę krzyżową , na czele, której stanęli władcy Niemiec, Konrad III, oraz król francuski, Ludwik VII. Jednak niesnaski między obydwoma monarchami doprowadziły do niepowodzenia wyprawy.
Czwartą wyprawą krzyżową, która miała doprowadzić do pokonania Egiptu i odzyskania Jerozolimy, posłużyła się Wenecja do zrealizowania własnych celów politycznych i ekonomicznych na Bałkanach. Na tronie cesarskim zasiadł jeden z przywódców wyprawy.
przez króla portugalskiego jednemu z kupców z Lizbony prawa wyłącznego handlu z Gwinea za czynsz w wysokości 200 tysięcy reis rocznie, a ponadta kupiec miał obowiązek wysyłania wypraw odkrywczych tak, by corocznie odkrywać około 40 km wybrzeża.
Wiosną 1096 roku ruszyła pierwsza część wyprawy krzyżowej - 60 tysięczną armię stanowili w większości ubodzy rycerze, chłopi oraz kobiety i dzieci.
Na pomoc wyruszyła III wyprawa krzyżowa dowodzona przez cesarza Fryderyka Barbarossę, króla Anglii, Ryszarda Lwie Serce oraz władcę francuskiego, Filipa Augusta.
Największe korzyści z wypraw krzyżowych odnieśli: Stolica Apostolska, miasta włoski i niektóre południowej Francji i Katalonii (Hiszpanii).
Trzecia wyprawa Karola Wielkiego (780/81) tylko częściowo spełniła oczekiwania papieża, niemniejnadała Państwu Kościelnemu ostateczny kształt terytorialny i umocniła jego istnienie, dzięki porozumieniuz cesarzową Ireną w Konstantynopolu.
Śmierć Rogera, twórcy zjednoczonego państwa normańskiego (26 II 1154), a w związku z tym spodziewana zmiana układu sił we Włoszech, przyspieszyła niewątpliwie decyzję Fryderyka I, planującego wyprawę na południe.