Sposoby ustanowienia i zakończenia misji dyplomatycznej, funkcje, przywileje i obowiązki są regulowane prze prawo dyplomatyczne (Konwencja Wiedeńska z 1961 r.
dyplomatyczne są regulowane przez zespół norm prawa dyplomatycznego, normy kurtuazyjne i normy prawa wewnętrznego; Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych z 18 kwietnia 1961 r.
prawo legacji – prawo wysyłania własnych (czynne prawo legacji) i przyjmowania obcych przedstawicieli dyplomatycznych (bierne prawo legacji); ustanawianie stosunków dyplomatycznych następuje na podstawie wzajemnego porozumienia.
reprezentowanie państwa wysyłającego w państwie przyjmującym – szef misji dyplom. kontroluje i koordynuje działalność wszystkich placówek, biur i przedstawicielstw w państwie przyjmującym; oświadczenia szefa misji maja charakter oficjalny;
ochrona interesów państwa wysyłającego i jego...
charges d’affaires ad interim – pracownicy dyplomatyczni misji kierujący nią w czasie okresowej nieobecności czy choroby szefa.
personel misji dyplomatycznej dzieli się na: personel dyplomatyczny (grono korzystające z przywilejów i immunitetów; radcowie, sekretarze, attaches), personel administracyjny i techniczny (kierownik i pracownicy kancelarii, maszynistki, lekarze, tłumacze, szyfranci), służba misji (personel obsługi – kierowcy, dozorcy, sprzątaczki zatrudnieni przez państwo wysyłające), prywatna służba (domowa służba).
wyłączenia, ulgi, prawa, szczególna ochrona – umowy m. traktujące o przywilejach i immunitetach: KNZ, konwencja o przywilejach i immunitetach Narodów Zjednoczonych z 1946 r., konwencja o przywilejach i immunitetach organizacji wyspecjalizowanych 1947 r., Konwencja wiedeńska o stos...
Teoria reprezentacji – z czasów absolutyzmu; założenie, że skoro przedstawiciel dyplomatyczny jest osobistym reprezentantem – alter ego monarchy-suwerena, który nie podlega żadnej władzy, to i on powinien być traktowany tak samo i mieć takie same przywileje i immunitety.
Azyl dyplomatyczny – nie objęty PM, uregulowany na konferencjach w Hawanie i Montevideo; azyl umożliwia obywatelowi schronienie na jego własnym terytorium w misji dyplomatycznej innego państwa.
Kategorie osób korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych – poza szefem misji i przedst.
Poszanowanie praw i przepisów państwa przyjmującego – przywileje i immunitety nie wyłączają podlegania miejscowemu prawu, lecz wyłączają jedynie właściwość sądów lokalnych i zastosowania sankcji za naruszenie odpowiednich norm; nie przestrzeganie przepisów może prowadzić do wydania noty...
Dziekan korpusu dyplomatycznego (doyen) – z reguły najstarszy przedstawiciel dyplom.
Zakończenie misji na skutek notyfikacji – notyfikacja przez państwo wysyłające państwu przyjmującemu o zakończeniu misji i odwrotnie, na skutek notyfikacji państwu wysyłającemu przez państwo przyjmujące, że odmawia uznania przedstawiciela dyplom. za członka misji.
Uznanie za persona...
rokowania
dobre usługi ( polegają na udziale państwa , wybitnego polityka, organizacji m.nar. które nie uczestniczą w sporze a jedynie doprowadzają do stołu obrad i na tym kończą swoją działalność. W rezolucjach ONZ jest zachęta do podejmowania dobrych usług, zaś Karta Narodów...
Rokowania bezpośrednie mają te przewagę nad środkami dyplomatycznymi, że strona uznająca roszczenie drugiej strony nie czuje, że narzucono jej określoną decyzję, gdyż sama zgodziła się na proponowane rozwiązanie.
) ochronę interesów własnych obywateli odnośnie spadków na terytorium państwa pobytu ochronę interesów małoletnich i ubezwłasnowolnionych, zwłaszcza gdy zachodzi konieczność ustanowienia opieki lub kontroli reprezentowanie w ramach obowiązującego w państwie pobytu ustawodawstwa przed jego sądami i władzami administracyjnymi nieobecnych obywateli własnego państwa w celu zabezpieczenia ich praw i interesów doręczanie ...
Szefowie misji dyplomatycznych dzielą się obecnie na trzy następujące klasy: - ambasadorowie (nuncjusze), akredytowani przy głowie państwa - posłowie – ministrowie (internuncjusze), akredytowani przy głowie państwa - chargé d'affaires, akredytowani przy ministrze spraw zagranicznych Dawniejsze prawo dyplomatyczne przewidywało jeszcze klasę pośrednią między drugą a trzecią - ministrów - rezydentów.
Opieka dyplomatyczna obejmuje ochronę interesów swego państwa oraz jego obywateli w państwie przyjmującym w granicach dozwolonych przez prawo międzynarodowe, m. udzielenie azylu dyplomatycznego.
) - misja dyplomatyczna oraz jej szef mają prawo używania flagi i godła swego państwa na pomieszczeniach misji oraz jego środkach transportu b) przysługujące osobiście szefowi i personelowi placówki i ich rodzinom - nietykalność osobista przedstawiciela dyplomatycznego (immunitet od jurysdykcji karnej państwa przyjmującego) - przedstawiciel dyplomatyczny zwolniony jest od wszelkich opłat i podatków osobistych i rzeczowych (za ...