Wody mineralne wykorzystywane do butelkowania są odmianą wód podziemnych. Szczególnym rodzajem wód podziemnych są wody lecznicze, którym mogą być zarówno wody mineralne jak i słodkie, lecz zawierać powinny składniki (tzw.
Wody podziemne mogą występować na różnych głębokościach i mieć odmienny sposób zalegania. przez cały rok utrzymuje się średnia roczna temperatura obszaru, Wody podziemne, szczególnie głębinowe, nie są chemicznie czyste.
Zasilają podziemne rzeki i jeziora, oraz pod naporem ciśnienia hydrostatycznego lub siły ciężkości – wypływają na powierzchnię w postaci źródeł , a więc miejsce naturalnego wypływu wody podziemnej na powierzchnię otworem lub szczelinę nosi nazwę źródła.
Wody podziemne krążące w warstwach skał wapiennych tworzą czasem podziemne rzeki, które gwałtownie wzbierają, gdy na powierzchni padają ulewne deszcze. Większość wód podziemnych znajduje się blisko powierzchni ziemi.
Podziemne wody, różne rodzaje wody (w stanie ciekłym) występujące pod powierzchnią ziemi. Inne podziały wód podziemnych uwzględniają ich skład chemiczny (wody mineralne), dostępność dla roślin, temperatura, pochodzenie.
Wykorzystanie wód podziemnych: - lecznictwo (termy, mineralne); - ogrodnictwo (wody artezyjskie); - gospodarka komunalna; - przemysł.
Wypływ wód podziemnych z poziomu wodonośnego na skutek procesów naturalnych (przez źródło, silnie spękane strefy dyslokacyjne, doliny rzeczne i cieki wód powierzchniowych, wody stojące) lub wywołanych sztucznie (ujęcia wód podziemnych, odwadnianie kopalń i głę-bokich wykopów, inne).
Wody podziemne to wody krazace w glebie i w skalach .
Do najważniejszych form krasu powierzchniowego należą; żłobki i żebra krasowe lejki krasowe uwały polja Do najważniejszych form krasu podziemnego należą: studnie ponory jaskinie, groty, pieczary Wymywająca działalność wód podziemnych: prowadzi do rozmywania, wymywania, i odprowadzania cząstek mineralnych.
Na płytkie zaleganie wody podziemnej wskazuje między innymi występowanie torfów (płytkich i głębokich (można je obserwować np.
Porządkujący podział → wód podziemnych ze względu na: charakter ośrodka (wody porowe, szczelinowe, krasowe), charakter dynamiczny zwierciadła i jego położenie, wiek utworów wodonośnych, dynamikę, genezę, chemizm (w tym wg mineralizacji), jakość, przydatność; → jakość wody.
Zbiornik wód podziemnych odpowiadający umownie ustalonym ilościowymi jakościowym kryteriom podstawowym: wydajność potencjalnego otworu studziennego powyżej 70 m3/h, wydajność ujęcia powyżej 10 000 m3/d, przewodność warstwy wodonośnej większa niż 10 m2/h, najwyższa klasa jakości wody.
Dotarcie z powierzchni do wód podziemnych w celu ich ujęcia; najczęściej za pomocą pionowych wyrobisk: studzien, a więc otworów hydrogeologicznych wiertniczych, i szybów, a znacznie rzadziej wyrobisk poziomych: drenów, sztolni wodnej, studni promienistej.
Samoczynny, naturalny, niewielki i nieskoncentrowany wypływ wody podziemnej na powierzchnię terenu lub do wyrobiska górniczego.
Miejscowy, samoczynny, naturalny, niewielki i nieskoncentrowany wypływ wody podziemnej na powierzchnię terenu lub do wyrobiska górniczego.
O. przylegający bezpośrednio do studni lub źródła, obejmujący także techniczne wyposażenie i obiekty służące do eksploatacji wody.
Zespół środków i ograniczeń użytkowania terenu gwarantujących stałe utrzymywanie możliwości poboru wód dobrej jakości w ilości nieprzewyższającej obliczonych zasobów dyspozycyjnych zbiornika i zasobów eksploatacyjnych ujęcia.
Obszar, w którym obowiązują zakazy, nakazy i ograniczenia w zakresie użytkowania gruntów oraz korzystania z wód, podzielony na teren ochrony bezpośredniej i pośredniej; warunki użytkowania terenów ochrony określa ustawa prawo wodne [13], np. na terenach ochrony pośredniej u.w.p. może być zabronione lub...
Powierzchnia oddzielająca → strefę saturacji od → strefy areacji; woda występująca poniżej wypełnia pory, szczeliny, kawerny itp. i przenosi ciśnienie hydrostatyczne.
Ruch z.w.p. ku dołowi pod wpływem czynników naturalnych (brak zasilania, parowanie) i (lub) sztucznych (pompowanie i odwodnienie).