przez zwoływanie synodów (—* karolińska reforma); 742-843o d b y ł o się ich p o n a d 20; oprócz dotyczących całej Frankoniiodbywały się też synody dla Germanii, Austrazji, Neustriii Burgundu; synodom przewodniczył monarcha (wykonującyw Kościele władzę ustawodawczą), który nadawał uchwałomsynodalnym moc prawa państw, przez włączenie ich do kapitularzy(papież przyjmował je przez —» ...
Sesja IV przyjęła zawartą w CommomtoriumJana VIII wypowiedź o anulowaniu synodów antyfocjańskich. , a przed uchwałamisynodów regionalnych; Kościół wsch. A Theological Analysis of the Photian Synod of 879-880, Thessaloniki 1975; J.
Moralność duchowieństwa stanowiła wielką troskę synodów, które w osobnych przepisach starały sięusunąć braki i niedomagania. Synod w Toledo (589) postanowił, że mogą oni pełnić funkcje tylko lektorów, jeżelipragną pozostać w małżeństwie.
Dlatego stosuje się nazwę synod trullański. Kościół wschodni uznaje go za sobór, uzupełniający V i VI sobór powszechny, stąd określa go sięnieraz po łacinie Concilium Quinisextum, a po grecku Synodos Penthekte.
, w analogii do innych synodów kontynentalnych będących przygotowaniem do WielkiegoJubileuszu Roku 2000.
233 biskupów wzięło udział w synodzie biskupów poświęconemu Ameryce (listopad/grudzień 1997), 191 biskupów uczestniczyło w Synodzie poświęconemu Azji (kwiecień/maj 1998).
Z punktu widzenia wschodniego prawa kanonicznego synod ten jest jednym z najważniejszych, mimo że spotkał się ze sprzeciwem także na Wschodzie, a jego postanowienia, ze względu na antyłacińskie nastawienie, nigdy nie zostały w pełni zatwierdzone w Rzymie.
Decyzję co do obediencjipodjęto prawdopodobnie na synodzie prowincjonalnym łęczyckim (22 X 1409), którego uchwały się niezachowały, król zaś przyjął po nim w Niepołomicach kardynała legata Mikołaja, wysłanego przez AleksandraV i uznał obediencję pizańska.
Arcybiskup zSens, Etienne-Charles de Lemenie de Brienne, w porozumieniu z dworem królewskim, potępił uchwałyutrechckie, a poseł francuski czynił usilne starania, by papież rzucił klątwę na synod.
Uchwały synodu,ogłoszone 29 sierpnia, stwierdzały, że Chrystus jest niewyobrażalny, każdy zaś Jego wizerunek służyalbo monofizyckiej, albo nestoriańskiej chrystologii. Przeciw tym uchwałom nie wystąpiła żadnagrupa biskupów na synodzie, ani żadna nie przeszła do opozycji po nim.
Stefan IV (768-772), Sycylijczyk z pochodzenia, wolał poparcie Franków niż Longobardów, prosił więcPepina po swoim wyborze o przysłanie biskupów frankońskich na synod w Rzymie, na którym chcianozapewnić pokój w Państwie Kościelnym. 768), synod więc odbył się (12.
Zwoływał je Leon IX corocznie w Rzymie jako kontynuację rzymskich synodów wielkopostnych, alebrał również udział w synodach poza swą stolicą papieską, w 1049 roku - w Pawii, Reims i Moguncji, w1050 roku - w Siponto, Salerno i Vercelli, w 1053 roku - w Mantui i Bari.
Na odnowienie biskupiej inkwizycji nalegano nasynodzie prowincjalnym łęczyckim (1527), lecz na nim i na kolejnym synodzie piotrkowskim (1530)nie pominięto spraw reformy: częstszych wizytacji biskupich w diecezji, obsadzania prebend kaznodziejskichwykształconymi duchownymi, udoskonalenia metod nauczania z ambony, przeciwstawiania siękumulacji beneficjów, usuwania nadużyć sądów kościelnych.
Wznowił jednak synodi wymógł przyjęcie tego, na co już godził się poprzednio papież, że po 6 miesiącach zwłoki metropolitadokona instytucji. Dawało mu to atut, że takie postanowienie nie jest papieskim przywilejem, lecz synodalnymprawem.
, wyboru bpa, diakonów (ministrówbpa) i seniorów, a także obowiązku zwoływania raz wroku w Marburgu synodu, na którym miano rozstrzygać najważniejszesprawy dotyczące zarządzania Kościołem, wybierać3 wizytatorów i 13-osobowy komitet (miał między synodamirozstrzygać ważne sprawy).
Synod ten jest ważny także dlatego, że ogłosił kil-ka kanonów dyscyplinarnych, które dopuszczały odwołanie się do papieża (zob.
Na wcześniejszym synodzie w Piacenza omówiono sprawę reformy i inwestytury oraz wysłuchano posłówbizantyjskich, którzy w imieniu Aleksego I obiecali unię kościelną i wzywali pomocy przeciw Turkom. Na synodzie w Clermont (27.
Synod prowincjalny zamojski (1720) starał się zaradzić bolączkom życia duchownych i wiernych, a takżedać podstawy do rozwoju Kościoła, O ile biskupi odbywali raz po raz synody diecezjalne, to ten synodprowincjalny został zwołany po prawie stu latach przerwy od ostatniego we Lwowie (1629).
Nie do przyjęcia były przede wszystkim zasady gallikańskie, którymi kierował się synod, przyjmującza obowiązujące cztery artykuły gallikańskie (z 1682 roku).
synodos 'zebranie; koniunkcja ciał niebieskich'. Święty Synod kolegialna instytucja zwierzchnia kościoła prawosławnego w Rosji 1721-1917, ustanowiona przez cara Piotra I w celu uzależnienia kościoła od władzy państwowej.