Realizm umiarkowany Arystotelesa. • Realizm krytyczny – świat jest takim, jakim go widzimy. REALIZM UMIARKOWANY ARYSTOTELESA Arystoteles urodził się w 384-322 p.
− racjonalne, rozumne, zgodne z rzeczywistością przedstawienie świata − realizm zakłada prezentację człowieka w jego codzienności − narrator jest wszechwiedzący, on przedstawia świat − zdarzenia fikcyjne zgodne z prawdopodobieństwem − motywacja bohatera ma charakter psychologiczny i zdeterminowana jest sytuacjami społecznymi w jakich się znajduje − bohaterzy są niejednokrotnie typowi dla swojego ...
Odejście od realizmu w kierunku mityzacji w literaturze XX lecia międzywojennego spowodowało, że zaczęła się ona wypowiadać pełnym głosem na temat problemów trudnych do wyrażenia w sposób tradycyjny.
Myślę, że tak, gdyż niektórzy pisarze i poeci okresu międzywojennego ujawniają, że realizm wyczerpał już wszystkie możliwości ukazywania prawdy o świecie. Należałoby więc wyciągnąć wniosek, że deformacja bliższa jest awangardzie, zaś realizm kojarzony jest częściej z tradycją.
Proza lat 1890-1918 jest świadectwem łączenia i godzenia różnych technik - realizm, impresjonizm, naturalizm, symbolizm, ekspresjonizm. Realizm w bogactwie szczegółów, prace polowe, rozrywki, układy rodzinne.
Realizm krytyczny jest to realizm uwarunkowany historycznie rozkwitem kapitalizmu i rola mieszczanstwa jako klasy przewodzacej, zdolny do wyrazania sprzecznosci, wiernego przedstawiania rzeczywistosci, ale nie do wlasciwej interpretacji i ujawniania przyczyn opisywanych zjawisk.
Jest to strategia bezpieczna pod względem utrzymania równowagi krótko- i długoterminowej. Zapewnia zyskowność zbliżoną do średniej w branży. Podobnie stopień zadłużenia i koszt pozyskania kapitału obcego są zbliżone do przeciętnych w branży, w której znajduje się przedsiębiorstwo. Jest...
Odejście od realizmu w kierunku mityzacji w literaturze XX lecia międzywojennego spowodowało, że zaczęła się ona wypowiadać pełnym głosem na temat problemów trudnych do wyrażenia w sposób tradycyjny.
Myślę, że tak, gdyż niektórzy pisarze i poeci okresu międzywojennego ujawniają, że realizm wyczerpał już wszystkie możliwości ukazywania prawdy o świecie. Należałoby więc wyciągnąć wniosek, że deformacja bliższa jest awangardzie, zaś realizm kojarzony jest częściej z tradycją.
(Czyżbyśmy mieli tu do czynienia z osobliwą odmianą realizmu, którą można by żartobliwienazwać „realizmem dansingowym”?
Chociaż za pierwszą nowożytną powieść uważa się "Donkichota" Serwantesa, to jednak powieść jako odrębny gatunek epicki wykształciła się dopiero w XVIII na gruncie literatury angielskiej i francuskiej. Charakteryzuje ją dość swobodna kompozycja i rozbudowana fabuła, którą tworzą wątek główny i...
Las iglasty (tajga) - występuje w klimacie umiarkowanym chłodnym w Ameryce Północnej i Eurazji.
Przedstawicielem realizmu skrajnego była również filozofia Jana Szkota Eriugeny, którego realizm miał charakter panteistyczny. Tomasza z Akwinu reprezentował realizm umiarkowany.
Na początku XX wieku w Cambridge i Oxford w Anglii pojawiła się filozofia, w której dominowało pytanie: co naprawdę wiemy? Nazwano ją z czasem „brytyjską szkołą analityczną” lub „brytyjską szkołą realistyczną”, bo jej filozofowie uznawali, że świat, w którym żyjemy, istnieje realnie, niezależnie...
G. E. Moore w pracy pt. Z głównych zagadnień filozofii wyjaśnia pojęcie „filozofii”. Jego zdaniem to nauka, która zawiera opis całości Wszechświata, przedstawia - jak pisał – „ogólny opis całokształtu Wszechświata”. Ów ogólny opis jest ważny, bo szkic całego zakresu tematu pozwala ujawnić sposoby...
Istnieje wiedza o przedmiotach materialnych, wiedza otrzymywana za pośrednictwem zmysłów. Uzupełniamy ją dzięki bezpośredniemu zetknięciu się zmysłu z przedmiotem materialnym, dzięki pamięci, którą posiadamy i dzięki której „przypominamy sobie istnienie przedmiotów materialnych, których już nie...
Moore pozostawił szereg prac, wypowiedzi mieszczących się w zakresie etyki. „Etyka - powiadał - jest przedmiotem, wobec którego nadal utrzymuje się ogromna rozbieżność opinii”. Ale większość zgadza się z tym, że są czyny, których należy unikać, że w powtarzających się sytuacjach życiowych „z...
Johann Friedrich Herbart (1776 - 1841) studiowal w Jenie za czasów Fichtego. Pózniej byl profesorem w Królewcu i Getyndze. Nawiazal do pogladów Kanta, natomiast wystapil przeciw jego nastepcom, zwlaszcza przeciw najwiecej w pierwszych latach wieku podziwianym: Fichtemu i Schellingowi. Znajomosc z wielkim pedagogiem...
Herbart nazywal siebie kantysta, ale w rzeczywistosci lacznosc jego z Kantem byla nikla. I on takze odszedl od Kanta, tylko ze w innym kierunku niz wiekszosc kantystów. W przeciwienstwie do nich kladl nacisk na realistyczne skladniki Kaniowskiej teorii. Jego ujecie Kanta bylo jednostronne, i filozofia jego wypadla...
Herbart twierdzil, ze poznanie opiera sie na doswiadczeniu, ale doswiadczenie rozumial po swojemu. Sadzil, ze ma ono za przed-miol nie wyobrazenia rzeczy, jak chcial Kani, lecz same rzeczy, i nie chaotyczna róznorodnosc, klóra umysl musi dopiero porzadkowac, lecz uporzadkowany przestrzennie i czasowo swiat. Wracal...