− racjonalne, rozumne, zgodne z rzeczywistością przedstawienie świata − realizm zakłada prezentację człowieka w jego codzienności − narrator jest wszechwiedzący, on przedstawia świat − zdarzenia fikcyjne zgodne z prawdopodobieństwem − motywacja bohatera ma charakter psychologiczny i zdeterminowana jest sytuacjami społecznymi w jakich się znajduje − bohaterzy są niejednokrotnie typowi dla swojego ...
Odejście od realizmu w kierunku mityzacji w literaturze XX lecia międzywojennego spowodowało, że zaczęła się ona wypowiadać pełnym głosem na temat problemów trudnych do wyrażenia w sposób tradycyjny.
Myślę, że tak, gdyż niektórzy pisarze i poeci okresu międzywojennego ujawniają, że realizm wyczerpał już wszystkie możliwości ukazywania prawdy o świecie. Należałoby więc wyciągnąć wniosek, że deformacja bliższa jest awangardzie, zaś realizm kojarzony jest częściej z tradycją.
Proza lat 1890-1918 jest świadectwem łączenia i godzenia różnych technik - realizm, impresjonizm, naturalizm, symbolizm, ekspresjonizm. Realizm w bogactwie szczegółów, prace polowe, rozrywki, układy rodzinne.
Realizm krytyczny jest to realizm uwarunkowany historycznie rozkwitem kapitalizmu i rola mieszczanstwa jako klasy przewodzacej, zdolny do wyrazania sprzecznosci, wiernego przedstawiania rzeczywistosci, ale nie do wlasciwej interpretacji i ujawniania przyczyn opisywanych zjawisk.
Odejście od realizmu w kierunku mityzacji w literaturze XX lecia międzywojennego spowodowało, że zaczęła się ona wypowiadać pełnym głosem na temat problemów trudnych do wyrażenia w sposób tradycyjny.
Myślę, że tak, gdyż niektórzy pisarze i poeci okresu międzywojennego ujawniają, że realizm wyczerpał już wszystkie możliwości ukazywania prawdy o świecie. Należałoby więc wyciągnąć wniosek, że deformacja bliższa jest awangardzie, zaś realizm kojarzony jest częściej z tradycją.
(Czyżbyśmy mieli tu do czynienia z osobliwą odmianą realizmu, którą można by żartobliwienazwać „realizmem dansingowym”?
Chociaż za pierwszą nowożytną powieść uważa się "Donkichota" Serwantesa, to jednak powieść jako odrębny gatunek epicki wykształciła się dopiero w XVIII na gruncie literatury angielskiej i francuskiej. Charakteryzuje ją dość swobodna kompozycja i rozbudowana fabuła, którą tworzą wątek główny i...
Przedstawicielem realizmu skrajnego była również filozofia Jana Szkota Eriugeny, którego realizm miał charakter panteistyczny. Tomasza z Akwinu reprezentował realizm umiarkowany.
Na początku XX wieku w Cambridge i Oxford w Anglii pojawiła się filozofia, w której dominowało pytanie: co naprawdę wiemy? Nazwano ją z czasem „brytyjską szkołą analityczną” lub „brytyjską szkołą realistyczną”, bo jej filozofowie uznawali, że świat, w którym żyjemy, istnieje realnie, niezależnie...
G. E. Moore w pracy pt. Z głównych zagadnień filozofii wyjaśnia pojęcie „filozofii”. Jego zdaniem to nauka, która zawiera opis całości Wszechświata, przedstawia - jak pisał – „ogólny opis całokształtu Wszechświata”. Ów ogólny opis jest ważny, bo szkic całego zakresu tematu pozwala ujawnić sposoby...
Istnieje wiedza o przedmiotach materialnych, wiedza otrzymywana za pośrednictwem zmysłów. Uzupełniamy ją dzięki bezpośredniemu zetknięciu się zmysłu z przedmiotem materialnym, dzięki pamięci, którą posiadamy i dzięki której „przypominamy sobie istnienie przedmiotów materialnych, których już nie...
Moore pozostawił szereg prac, wypowiedzi mieszczących się w zakresie etyki. „Etyka - powiadał - jest przedmiotem, wobec którego nadal utrzymuje się ogromna rozbieżność opinii”. Ale większość zgadza się z tym, że są czyny, których należy unikać, że w powtarzających się sytuacjach życiowych „z...
Johann Friedrich Herbart (1776 - 1841) studiowal w Jenie za czasów Fichtego. Pózniej byl profesorem w Królewcu i Getyndze. Nawiazal do pogladów Kanta, natomiast wystapil przeciw jego nastepcom, zwlaszcza przeciw najwiecej w pierwszych latach wieku podziwianym: Fichtemu i Schellingowi. Znajomosc z wielkim pedagogiem...
Herbart nazywal siebie kantysta, ale w rzeczywistosci lacznosc jego z Kantem byla nikla. I on takze odszedl od Kanta, tylko ze w innym kierunku niz wiekszosc kantystów. W przeciwienstwie do nich kladl nacisk na realistyczne skladniki Kaniowskiej teorii. Jego ujecie Kanta bylo jednostronne, i filozofia jego wypadla...
Herbart twierdzil, ze poznanie opiera sie na doswiadczeniu, ale doswiadczenie rozumial po swojemu. Sadzil, ze ma ono za przed-miol nie wyobrazenia rzeczy, jak chcial Kani, lecz same rzeczy, i nie chaotyczna róznorodnosc, klóra umysl musi dopiero porzadkowac, lecz uporzadkowany przestrzennie i czasowo swiat. Wracal...
Byla dotychczas, wedle Herbarta, na bl ednej drodze: poslugiwala sie owymi pojeciami sprzecznymi, mianowicie pojeciem rzeczy (w systemach naturalistycznych) i jazni (w systemach idealistycznych). Herbart usilowal pozbyc sie tych pojec i dac metafizyce postac wolna od sprzecznosci. Dlatego chcia l, aby byla równie...
Herbarta, najbardziej samodzielna czesc jego filozofii, byla zastosowaniem jego ogólnej koncepcji metafizycznej. Zycie psychiczne bowiem pojal tak samo jak swiat zewnetrzny: jako zespól niezaleznych od siebie, a dzialajacych na siebie jednostek. Za jednostki psychiczne, za elementy duszy uwazal wyobrazenia...
Herbarta byly z kolei zastosowaniem jego psychologii. Byly, tak jak ona, utrzymane w duchu determinizmu i intelektualizmu. Oryginalnoscia Herbarta bylo, ze dwie te dyscypliny - etyke i estetyke - zespolil ze soba. Zespolenia zas dokonal na korzysc estetyki, której podporzadkowal etyke. Laczyl je twierdzac, ze...