Człowiek, jedyny spośród żywych istot na Ziemi, nauczył się rozniecania i użytkowania ognia. Nadało to ogniowi specjalne znaczenie w oczach ludzi, a jego niezbędność i groźna tajemniczość uczyniła go boskim albo świętym dla wielu ludów. Ogień jako bóg jest charakterystyczny dla mazdaizmu i wielu...
U wielu ludów uchodzi za święty, oczyszczający, odnawiający; jego silę niszczycielską często pojmowano jako drogę do nowych narodzin na wyższym stopniu (spalenie. Feniks). Niejednokrotnie czczono odrębne bóstwa ognia, jak np. Agni w Indiach lub Hestię w Grecji: w Chinach znano liczne bóstwa ognia.
W...
Obyczaj praktykowany od bardzo dawna w wielu cywilizacjach. Ma on dlajednych wyrażać zdolność człowieka do wykonywania rzeczy nadzwyczajnych,a dla innych być świadectwem jego nadnaturalnych umiejętności ikontaktów z siłami nadprzyrodzonymi.
W Polsce seanse chodzenia po ogniuna specjalnych wczasach...
Niosący ciepło, światło, odstraszający zwierzęta, pozwalający naprzygotowanie ciepłego posiłku, a jednocześnie groźny żywioł, spełniałod zarania ludzkości podstawowe magiczne i praktyczne funkcje w życiuczłowieka.
Albowiem spośród wszystkich istot żywych tylko on potrafiłpodporządkować go...
POGANKA. Powieść przy kominkowym ogniu opowiadana, powieść N. Żmichowskiej, prwdr., bez Wstępnego obrazka, w „Przeglądzie Nauk." 1846, tekst pełny wt. 2 Pism Gabryelli, Warszawa 1861. Utwór, ujęty w charakterystyczną dla literatury romant. formę spowiedzi bohatera (tzw. roman personnel), jest...