Każdy szczegół natury posiada w "Panu Tadeuszu" jakby wyższą wartość, dlatego spotykamy tu niebywały pietyzm każdego niemal drobiazgu począwszy od przedmiotów utylitarnych aż po naturalne (np.
Dodatkowo instytucje wychowawcze mogą za pomocą podmiotów dobrych z natury pomagać zmienić swoją naturę tym drugim, złym z natury, ponieważ wiadomo, że w grupie człowiek uczy się łatwiej zachowań i jeśli jednostka zła z natury przebywałaby w otoczeniu podmiotów pozytywnych to jej zachowanie mogłoby dostosować się do grupy.
Nie mogą oni zrozumieć, że cała natura jest dobra i niepotrzebnie próbują wprowadzić drugą naturę, naturę zła, która nie jest stworzona przez Boga. Nie jest zła żadna natura, ale złem dla każdej natury jest pomniejszanie się w niej dobra, a jeśli zmniejszy się do końca to nie ma już dobra i nie ma natury.
Na początku O podziale natury czytamy: Podział natury dokonuje się przez cztery różnice, obejmujące cztery kategoriebytu: Pierwsza to natura, która stwarza, a nie jest stworzona; druga,która jest stworzona i sama tworzy; trzecia, która jest stworzona, alesama nie tworzy, i czwarta, która ani nie jest stworzona, ani nie tworzy.
Głównym bohaterem sonetów jest podróżujący samotnik, ich istotą refleksja filozoficzna, lecz o pięknie i niepowtarzalności decydują obrazy natury.
Przejawem tych uzurpacji są coraz bardziej powszechne operacje plastyczne, na które można spojrzeć jako na chęć poprawiania natury. Jak już napisałam, człowiek jest tworem natury, jest jej częścią.
natura non facit saltus, z De sermonis łatini studio (ok. Natura nie znosi próżni, łac. natura abhorret' vacuum. Zapłata w naturze inaczej niż pieniędzmi albo czekami, czy innymi zobowiązaniami.
<nature naturante» - «nature naturee» Wyrażenia zastosowane po raz pierwszy prawdopodobnie w XII w.
Natura rerum — natura wszechrzeczy. Descartes'a: natury proste {naturae simplices) — istoty niezłożone (lub pojęcia podstawowe), których idee są dla nas jasne i wyraźne.
Rousseau mówi otwarcie, min w swoim dziele Trzy rozprawy z filozofii społecznej, że człowiek jest z natury dobry.
Krąpiec idąc za tradycją filozofii klasycznej, przyjmuje opozycję natura – kultura, dalej ukazuje rozumienie natury jako podmiotu realizującego w swej strukturze element potencjalny, wreszcie ukazuje naturę jako istotę ujętą w aspekcie działania, czyli jako zespół elementów treściowych konstytutywnych wyznaczających potencjalność bytu do osiągania określonych aktów.
Porządek ten nie jest uświęcony, wynika z naturalnych wymogów natury, od których człowiek jest zależny; c) człowiek też podlega prawom natury, przede wszystkim popędu płciowego, rodzi się, pracuje, zakłada rodzinę, wychowuje dzieci i umiera, jest to traktowane jako coś naturalnego, jako obowiązek, który trzeba spełnić.
Porządek ten nie jest uświęcony, wynika z naturalnych wymogów natury, od których człowiek jest zależny; c) człowiek też podlega prawom natury, przede wszystkim popędu płciowego, rodzi się, pracuje, zakłada rodzinę, wychowuje dzieci i umiera, jest to traktowane jako coś naturalnego, jako obowiązek, który trzeba spełnić.
Wspólnym składnikiem dla Trzech Osób Bożych, jest natura Boża, a do tej natury każda poszczególna osoba coś dodaje. , rzeczowo od siebie odrębne, ale jedna jest ich istota, substancja, czyli natura zupełnie niezłożona.
Może kluczem jest pozornie prosta, faktycznie zaś "nieprzeciętna", złożona natura Hitlera. Dlaczego tyle ludzi nie potrafi docenić wspaniałego daru natury, jakim jest życie?
Czasami utożsamia Kochanowski naturę z prostotą, pierwotnością i jakby ze świata pierwotnej natury wywodzi się łącząca ludzi miłość, oparta na zgodzie, wzajemnym zrozumieniu, konstruktywnym działaniu.
Twórca psychoanalizy Zygmunt Freud kreślił wyraźną opozycję natury i kultury, traktując kulturę jako siłę zniewalającą czy ograniczającą naturalne popędy.
Bez wyraźnego stwierdzenia, podkreśla się jedność natury Chrystusa, mówi się, że Słowo przyjęło całą naturę ludzką, która jest wspólna wszystkim ludziom.
Dulauransa Immirce, ou la Filie de la naturę (1765), w której Russowska koncepcja stanu natury została skarykaturowana. wychowaną wstanie natury", Zesz.
Skoro nie znajdowało potwierdzenia tam, gdzie, jak oczekiwano, jego desygnat powinien był występować w najczystszej postaci, mianowicie w obserwacji ludów pierwotnych, nie pozostawało nic irmego jak przyjąć, że „natura ludzka" jest tylko pewnym zespołem możliwości, które realizują się dopiero w toku uspołecznienia człowieka (J.