W obydwu dokonała się duchowa przemiana z romantycznego kochanka (Gustaw z IV części Dziadów i Kordian z I i II aktu) w heroicznego wojownika o wolność ojczyzny. Wszystkie podobieństwa sprawiają, iż Kordian zdaje się być odbiciem Konrada.
Osoby: Wielki Książę, Car, Kordian, Kuruta, Wojsko, Lud. Dochodzi do wzruszającej sceny pożegnania Kordiana ze starym Grzegorzem, po której Kordian zostaje wyprowadzony na rozstrzelanie.
Nie jest więc Kordian bohaterem dojrzałym, on dopiero dojrzewa zbierając swe bolesne doświadczenia. A dramat "Kordian" - czy jest dojrzały?
Kordian samotnie odchodzi do lasu, a nocą Grzegorz oznajmia Laurze (czytającej wiersze Kordiana i czyniącej sobie wyrzuty, że szyderczo-protekcjonalnym tonem dotknęłą chłopca), że panicz popełnił samobójstwo.
Kordian samotnie odchodzi do lasu, a nocą Grzegorz oznajmia Laurze (czytającej wiersze Kordiana i czyniącej sobie wyrzuty, że szyderczo-protekcjonalnym tonem dotknęłą chłopca), że panicz popełnił samobójstwo.
Następnie Kordian udaje się do papieża, któremu przynosi relikwie - ziemię zroszoną krwią pomordowanych i prosi o błogosławieństwo.
Owym „pośrednikiem” między władzą a konspiracją staje się Kordian. Rewolucjonista Kordian nie wie, czym jest taktyka polityczna, czym rozsądek spiskowy.
Walcząc pod tym hasłem Kordian poniósł klęskę, a więc hasło to okazało się nieskuteczne. Kordian to wyraz dążenia Słowackiego do zdobycia tytułu poety narodowego i wodza duchownego narodu walczącego o wolność.
Włochy - Kordian zawsze poszukiwał miłości jako związku dusz, trwającego całe życie. Kordian nie dba o przyszłość Polski, nie ma jej wizji. Kordian sam decyduje się na zbrodnię.
Kordian bowiem zobowiązał się, że zabije cara. Właściwie trudno powiedzieć, że dokonał wyboru - jego wrażliwość zdecydowała za niego, ponieważ Kordian jest postacią romantyczną.
W akcie I Kordian jako 15-letni chłopiec słucha wspomnień wiarusa napoleońskiego, starego sługi Grzegorza, i doznaje pierwszych uniesień miłosnych; zaprawione goryczą przeżycia, dalekie od obrazu beztroskiej, ufnej młodości, prowadzą do próby samobójstwa. RUSZ-CZYŃSKA Konrad - Wacław - Kordian, tamże; I.
Kordian ulega przemianie. Kordian to bohater romantyczny.
Kordian mickiewiczowskiemu hasłu „Polska Chrystusem narodów” przeciwstawia hasło „Polska Winkelriedem nareodów”. Poetami byli Konrad Wallenrod, Konrad, Halban i poetą jest Kordian.
Akt I rozpoczyna się sceną w której Kordian leży pod drzewem i snuje rozważania o samobójstwie. Kordian waha się tutaj między pragnieniem czynu ("Ludy zawołam!
" (—> Kordian Słowackiego) i nawiązując polemicznie do Żeromskiego (Popioły, Turoń), pisarz podjął zadanie zobrazowania stosunku szlachty i chłopstwa do walki niepodległościowej i do pojęcia ojczyzny, a zwł.
Kordian i cham powstał dzięki przypadkowi — pisał Kruczkowski w wywiadzie dla „Tygodnika Ilustrowanego”. Kordian i cham stanowi odmianę bogato rozwiniętej na* gruncie polskim powieści historycznej.
Kordian to szlachcic rewolucjonista, nosił cechy ludzi z powstania.
Walcząc pod tym hasłem Kordian też ponosi klęskę, więc zaproponowana przez Słowackiego koncepcja nie wytrzymuje, ponieważ zakłada ona czyn nielicznych.
Tarnowianin, Kordian Sławita, ur.
Mickiewicz już za życia uznany został klasykiem, rola Słowackiego zaś została pomniejszona. Pojawiła się zazdrość poczucie niedocenienia. Różnice światopoglądowe sprawiły, że Słowacki niejednokrotnie polemizował z Mickiewiczem.
• rozbieżność co do zadań poezji i poety (prolog)
I osoba...