droga jest dostępna dla wszystkich Zasada nie wykluczalności – jeśli ja konsumuje to i inni mogą Zasada nie odmawialności (przymusu) – istnieje społeczny biologiczny przymus Zasada publicznego finansowania – wszyscy płacą i wszyscy korzystają Dobro społeczne – nie mają stałych cech prywatnych lub publicznych, lecz są kwalifikowane, do której z tych grup w zależności od realiów polityczno-gospadarczo-społecznych kraju Źródło pochodzenia przedmiotów ...
Cały zespół pojęć definiujących konsumpcję prezentowany jest przez Mariana Golkę: • „konsumpcja jest procesem nabywania dóbr, które nie są koniecznie potrzebne do przeżycia, • konsumpcja dąży do ogarnięcia wszystkich sfer życia i nisz, jakie mogą pojawić się w społeczeństwie włącznie z patologiami, • konsumpcja jest istotnym mechanizmem i warunkiem reprodukcji, trwania i rozwoju ...
Wraz z tą przemianą kończy się proces budowania społeczeństwa konsumpcyjnego, nie oznacza to jednak, iż kwestia konsumpcji zostaje skategoryzowana i ujęta w ramy.
• Konsumpcja swoim zasięgiem objęła całokształt rzeczywistości człowieczej powodując, iż większość praktyk, działań, wartości i aspiracji ludzkich nie tylko konsumpcji podlega, ale, co gorsze, z tejże konsumpcji wynika, • Konsumpcja powoduje i potęguje marnotrawstwo zarówno wyprodukowanych dóbr, ludzkiej pracy jak i zasobów przyrody, stwarzając poważne zagrożenie środowisku naturalnego,
jpg Nachylenie funkcji konsumpcji jest równe krańcowej skłonności do konsumpcji Krótko- i długookresowa krańcowa skłonność do konsumpcji Długookresowa skłonność do konsumpcji pokazuje, o ile zwiększy się konsumpcja w długim okresie, jeżeli osobisty dochód rozporządzalny wzrośnie.
alternatywnych środowisk z konsumpcjonistycznym stylem życia większości społeczeństwa przypomina walkę z wiatrakami. Myślę tu nie tylko o supermarketach, ale ogólnie o współczesnych świątyniach konsumpcji.
Konsumpcja prywatna działa na zasadzie jednostkowego wyboru konsumenta; jest więc bardziej nastawiona na spełnianie konkretnych potrzeb, przyczyniając się tym samym do rozwoju konsumpcji indywidualnej.
Dokonujące się przemiany całego obszaru życia konsumpcyjnego nie mogły nie doprowadzić do wykształtowania nowych ról, które obecnie konsumpcja spełnia.
Rodzaje konsumpcji W literaturze poświęconej konsumpcji i teorii wyboru konsumenta przedstawiono wiele podziałów konsumpcji.
Kwestia tożsamości konsumpcyjnej kobiet jest, z punktu widzenia założeń problemów badawczych niniejszej rozprawy doktorskiej sprawą kluczową, bowiem sposób kształtowania osobowości i świadczące o tym działania konsumpcyjne wskazują na kondycję wzorów społecznych, obyczajowych i – co najważniejsze – wzorów zachowań konsumpcyjnych.
Funkcja konsumpcji: konsumpcji. Krótkookresowa krańcowa skłonność do konsumpcji pokazuje, o ile zwiększy się konsumpcja w krótkim okresie (jeden rok lub jeden cykl koniunkturalny), jeżeli wzrośnie dochód rozporządzalny.
Tymczasem okazuje się, że konsumpcja z kulturą nie tylko mogą iść w jednej parze, ale wręcz istnienie konsumpcji przyczynia się do rozwoju kultury!
Konsekwencją tych czynników jest całkowite „wymieszanie” zachowań i działań konsumpcyjnych, powodujące swobodę wyboru produktów konsumpcyjnych w zależności od faktycznych potrzeb i popędów, a nie ze względu na przypisaną i określoną wiekiem lub warstwą społeczną, rolę.
Konsumpcja społeczna (w odróżnieniu od konsumpcji naturalnej i rynkowej) realizowana jest w zależności od konieczności i potrzeb, bez nakładów pracy osoby konsumującej.
Są to jednak specyficzne przypadki; generalnie przyjmuje się, iż konsumpcja ukryta stwarza możliwość kosztowania takiej konsumpcji, której na forum nie konsumujemy.
O konsumpcji indywidualnej będziemy mówili wówczas, gdy dane dobro konsumpcyjne (lub usługa) odbierane jest przez pojedynczą osobę. Konsumpcja indywidualna nowego typu będzie więc postrzegana jako zaprzeczenie konsumpcji masowej celem zaakcentowania odrębnego stylu życia oraz indywidualności jednostki.
Obecnie, coraz bardziej popularne staje się prezentowanie „ukrytej” konsumpcji na pokaz, czyli takie prezentowanie posiadanych dóbr, by audytorium odnosiło wrażenie, że niechętnie jest ono do prywatnych sfer konsumowania dopuszczane, a cała manifestacja odbywa się w sposób zakamuflowany i stwarzający przekonanie, iż demonstracja przejawów konsumpcji jest ostatnią rzeczą, na którą ich właściciel ma ochotę.
Klasyfikacja konsumpcji powodująca podział konsumpcji na konsumpcję dóbr materialnych i usług jest podyktowana przedmiotowym ujęciem konsumpcji. Trwałość tych dóbr konsumpcji wyrażana jest, iż przy ich produkcji nie występują skutki uboczne uniemożliwiające ciągłe odtwarzanie przedmiotu konsumpcji.
Doszukujemy się w konsumpcji tego, czego nie możemy znaleźć w codzienności a żerująca na takiej postawie konsumpcja tylko czerpie ze stwarzanych jej możliwości.
Przedstawiona klasyfikacja funkcji konsumpcji jest pewnym podziałem umownym. O ile zatem w jednej grupie nobilitująca funkcja konsumpcji będzie zaliczana faktycznie do kategorii potrzeb otoczkowych i pozornych, o tyle w społecznościach, w których sukces i prestiż jest wyznacznikiem człowieka będzie ona zbliżała się do grupy potrzeb systemowych.