Konie półkulturalne, uszlachetnione konie zwykłe. Konie z Marły słynna para koni numidyjskich Wyrzeźbiona przez Guillaume Coustou Starszego dla pałacu (dworu) w Marły (zob.
Hodowla obejmuje pięć typów koni: kuce wierzchowe, saddle - konie wierzchowe, stock - konie westernowe, pleasure - konie pokazowe oraz hunter mocne konie wierzchowe. Palomino jest koniem wszechstronnie użytkowymi średniej miary Wysokość: nie niższa 148 cm Historia: Palomino pochodzi od koni iberyjskich.
Jeśli więc uwzględnimy z jednej strony dość szeroki zasięg występowania konia Przewalskiego w czasach przedhistorycznych, z drugiej zaś brak pewności, czy tarpany nie były mieszańcami koni dzikich z domowymi (lub wtórnie zdziczałymi), to pogląd o jednym przodku konia domowego - koniu Przewalskiego - można przyjąć za uzasadniony.
Do czyszczenia koni potrzebny jest odpowiedni sprzęt: mocno skręcony wiecheć słomy, zgrzebło i szczotka (specjalna do czyszczenia koni), szczotka ryżowa do mycia kopyt, ścierka i kopystka do oczyszczania podeszwy kopyta.
Do rozrodu są dobierane klacze i ogiery o typie tarpana spośród koni domowych ze wschodniej Polski. Obecnie liczącej tam mniej niż 1000 osobników populacji zagrażają choroby, które przenoszą się na nie z osłów domowych i koni.
W związku ze zmianą kierunku użytkowania podstawowym celem hodowli koni ras półkrwi powinna być produkcja koni do szeroko pojętego użytkowania wierzchowego . Spośród koni tej rasy międzynarodowe sukcesy w sporcie jeździeckim osiągnęły ogiery w konkurencji ujeżdżania i WKKW.
Oprócz tej symboliki światła związanej z koniem, dla fantazji Greków i Rzymian bardzo żywe były skojarzenia koni z wodą.
Konie arabskie czystej krwi są także materiałem wyjściowym do hodowli innych ras koni. Jest to obszerny zapis rodowodowy wszystkich koni angielskich czystej krwi pochodzących od tylko 46 koni sprowadzonych do Anglii w XVII i XVIII wieku.
Choroby te u koni należy traktować bardzo poważnie i natychmiast po stwierdzeniu objawów wezwać lekarza weterynarii.
Są to grupy ciężkich koni pociągowych, lekkich koni pociągowych (obie nazywane końmi zimnokrwistymi), wierzchowców (koni gorącokrwistych) i kucyków. Główną rasą z grupy ciężkich koni pociągowych są konie rasy shire, które w kłębie mają wysokość 180-200 cm i masę ciała 1200 kg.
Już w jaskiniach ze starszej epoki kamiennej (obrazy naskalne) spotykamy często przedstawienia koni, aż do epoki przemysłowej w większości kultur odgrywały one wielką rolę, stąd bogata symbolika, która łączy się z tym zwierzęciem.
W języku hodowców koni występują także inne określenia, opisujące poszczególne odmiany podstawowych maści, charakteryzujące różnice w odcieniach głównych typów rysunku i barwy sierści.
Skamieniałe szczątki pierwotnych koni zostały odkryte w tym samym czasie w Europie i Ameryce Północnej, gdzie nadano im różne nazwy. Mniejsza, trzecia gałąź była linią karłowatych koni zwanych Archeohippus.
NIEDOKRWISTOŚĆ (a n e m ia ) ZAKAŹNA KONI — zaraźliwa choroba koni wywoływanaprzez wirus; objawia się zmiennością temperaturyciała, pogorszeniem kondycji oraz występowaniemobrzęków na przedpiersiu i podbrzuszu.
OLDENBURSKA rasa koni — rasa wytworzonaw Oldenburgii (prowincja niemiecka)przy użyciu koni pełnej krwi angielskiej; są toduże, masywne konie używane do pracy w intensywnymrolnictwie; wymiary: wzrost 160—170 cm, ciężar ciała około 750 kg; maść przeważniegniada, skarogniada i kara.
W Polsce konie reńsko-belgijskie wywarły dużywpływ na kształtowanie się typu konia w woj. gdańskim, a szczególnie konia sztumskiego.
Konie żyją zazwyczaj od dwudziestu do trzydziestu lat, jednak niektóre osobniki mogą żyć nawet czterdzieści lat. Muły są wolniejsze od koni.
ANGIELSKA RASA KONI — rasa wyhodowanaw Anglii w wyniku krzyżowania miejscowychklaczy z ogierami pochodzenia orientalnego (arabyi inne); pełna nazwa rasy — konie pełnej krwiangielskiej. Jest to dzisiaj najszybsza rasa koni naświecie (1 km przebiegają w czasie około 60 sek.
MAZURSKA RASA KONI — rasa wywodzącąsię od koni wschodniopruskich; są to koniewszechstronnie użytkowe, silnie uszlachetnionekońmi pełnej krwi angielskiej; przeciętne wymiary:wysokość w kłębie 160 cm , obwód klatkipiersiowej 190 cm, obwód nadpęcia 20—21 cm,ciężar ciała 550—600 kg; maść gniada, kasztanowatai kara, rzadziej siwa.
PRÓBY DZIELNOŚCI KONI — sprawdzaniesiły, umiejętności ciągnięcia oraz szybkości w kłusiei stępie, przeprowadzane w celu uzyskaniadanych o wartości użytkowej koni, głównie ogierów(zarówno państwowych, jak i prywatnych).