Erozja wsteczna, przebiegająca według tego samego schematu, u źródeł rzeki może doprowadzić do przecięcia działu wodnego i połączenia się z rzeką płynącą w innym dorzeczu.
system rzeczny - obejmujący rzekę główną wraz z jej wszystkimi dopływami bezpośrednimi i pośrednimi, czyli dopływami dopływów, zajmujący określone dorzecze.
Wyróżniamy następujące typy ustrojów (reżimów) rzecznych: deszczowy równikowy - o wysokich stanach wód w ciągu całego roku z dwukrotnym maksimum przepływów przypadających na okresy obfitszych deszczów zenitalnych, np.
EROZJA WŁADZY= postępująca utrata skuteczności czynności kierowniczych i przywódczych EROZJA AUTORYTARYZMU= przyczyna i pierwszy etap procesu zmian systemowych: 1.
Alternatywny wariant procesu instytucjonalizacji, znany pod nazwą „zinstytucjonalizowanego omijania reguł", przebiega nieco inaczej1. Zapoczątkowują go sporadyczne i spontaniczne wykroczenia przeciwko obowiązującym normom (zwyczajowym, obyczajowym, moralnym, prawnym). Ludzie uznają, że pewne normy są...
Największy system rzeczny tworzy Amazonka Roczny rytm wahań związanych z zasilaniem oraz towarzyszące mu zjawiska np.
- przełom epigenetyczny: powstaje wtedy gdy rzeka płynąca po płaskim terenie zbudowanym z osadów mało odpornych na erozję dotrze w wyniku erozji gruntu do skał twardych, zasypanych przez te osady, a następnie wyrzeźbi w nich dolinę.
Prawie cała Polska znajduje się w zlewisku Morza Bałtyckiego, w dorzeczach dwóch głównych rzek - Wisły i Odry, a też w dorzeczu Niemna i rzek przymorza.
W niewielkim stopniu (3%) polska należy tez do zlewiska:
- Morza Północnego - rzeka Izera (góry Izerskie) i rzeka Orlica (góry Orlickie) , które...
Sieweczki rzeczne spędzają zimę w tropikalnej Afryce i Azji. Sieweczki rzeczne z trudem mogą ogrzać swoje bardzo duże jaja, które w sumie ważą ok.
Rybitwy rzeczne bronią swoich gniazd dzikim krzykiem i atakami z powietrza.
Uwagi: przed zanieczyszczeniem i zabudową rzek minóg rzeczny był u nas pospolity.
Przykładem takiej erozji jest sam cyrk lodowcowy, zazwyczaj są to niecki ze stromymi zboczami i płaskim dnem, często wypełnione jeziorami. W przekroju przypominają literę U w przeciwieństwie do V- kształtnych dolin rzecznych.
Najczęstszą formą destrukcyjnego oddziaływania na powierzchnię Ziemi jest erozja, tzn.
Naukowcy obliczyli, że w wyniku naturalnej erozji w ciągu 30000 lat znika 1 m2 lądu. Erozja gleby powstaje na skutek zbyt intensywnej uprawy lub hodowli. Wyróżnia się dwa etapy erozji.
W początkowej fazie erozja ta jest prawie niezauważalna, dopiero skromniejsze niż zazwyczaj zbiory wskazują na to, że ziemia stała się mniej żyzna.
Erozja żłobinowa, występująca przede wszystkim na terenach spadzistych, gdzie spływy powierzchniowe łączą się w strumienie.
Na terenach suchych i płaskich erozja powstaje głównie na skutek działalności wiatru. Na przykład, wyjałowione przez zbyt intensywną uprawę gleby na Wielkich Równinach Ameryki Północnej w efekcie erozji spoczęły na dnie Oceanu Atlantyckiego.
Wiatr nie jest w stanie samodzielnie zniszczyć twardej skały. Tym niemniej zaopatrzony w ostre narzędzie, jakim są niesione ziarenka piasku, może być bardzo niebezpieczny - drąży jaskinie w skalnych ścianach, tworzy formy skalne w kształcie grzybów, stołów, piedestałów i ambon, ściera i poleruje...
Człowiek również przyczynia się do erozji suchych obszarów kuli ziemskiej.
Jeśli rzeka często jest zasilana przez wody swoich dopływów można mówić o gęstej sieci rzecznej. Im wilgotniejszy klimat i więcej deszczu, tym więcej strumieni i gęstsza sieć rzeczna.