Psychodydaktyczne konsekwencje zaburzeń mowy

Zapobieganie i korekcja wad wymowy w prostej zależności jest zapobieganiem trudnościom i niepowodzeniom szkolnym, gdyż dziecko źle mówiące zwykle pisze z błędami, słabo czyta, przejawia zahamowania w swobodnym wypowiadaniu się (E. Spałek,  C. Piechowicz – Kułakowska, 1996, s.5).  Obok właściwego...

Istota i symptomatologia dyslalii - Rynolalia (nosowanie, rynofonia, rynizm)

Rynolalia  to mówienie z nieprawidłowym rezonansem nosowym. Badacze problemu wyróżniają rynolalię otwartą, zamkniętą oraz mieszaną:

⇒  W  nosowaniu otwartym wszystkie głoski ustne są wymawiane z rezonansem nosowym (najbardziej unosowione są u, i, a najmniejszej nasalizacji ulega głoska a). To...

Istota i symptomatologia dyslalii - Reranie (rotacyzm)

Wraz z wadliwą realizacją głosek szumiących często występuje  rotacyzm, czyli nieprawidłowa realizacja fonemu r (Logopedyczny słownik terminologii diagnostycznej, 1996, s.251). Zdarza się,  że ma miejsce brak owej głoski w systemie fonetycznym lub różnego rodzaju jej deformacje (E. M. Minczakiewicz...

Istota i symptomatologia dyslalii - Sygmatyzm (seplenienie)

Zajmując się zagadnieniem sygmatyzmu zauważa się wielość jego rodzajów (Böhme wyróżnia ich około 50) – (Logopedyczny słownik terminologii diagnostycznej, 1996, s. 271). Jest to termin wieloznaczny, ponieważ dotyczy nieprawidłowej wymowy kilkunastu dźwięków.

To najczęściej spotykana wada wymowy u...

Istota i symptomatologia dyslalii - Podział dyslalii w oparciu o występujące objawy

W logopedii polskiej coraz częściej wykorzystuje się system terminów powstałych na gruncie klasycznej foniatrii. Są one stosowane dla nazwania ogółu form wadliwych sposobów wymowy poszczególnych fonemów (G. Jastrzębowska, 1996, s.69). 

W obrębie owych zaburzeń wyróżnia się dyslalię obejmującą wadliwe...

Istota i symptomatologia dyslalii - Podział dyslalii w oparciu o kryterium przyczynowe

Ma miejsce wieloprzyczynowość wad artykulacyjnych. W związku z tym powstała klasyfikacja oparta o sześć grup czynników wywołujących dyslalię. Składają się na nią:

•  czynniki środowiskowe (społeczne) związane z nieodpowiednimi wzorcami wymowy lub brakiem tych wzorców, brakiem zainteresowania...

Istota i symptomatologia dyslalii

Biorąc pod uwagę powszechnie przyjęty podział zaburzeń mowy, jakim jest klasyfikacja objawowa, okazuje się,  że największą grupę tworzą wady artykulacyjne, nazywane  dyslalią. Termin ten wprowadził do literatury w 1821r. profesor Uniwersytetu Wileńskiego Józef Frank – określając dane zaburzenie...

Etiologia zaburzeń mowy - Uwarunkowania zaburzeń mowy występujące w rodzinie patologicznej i instytucjach opieki całkowitej

Poważne zaburzenia mowy mogą mieć podłoże organiczne. Jednakże często zdarza się,  że przyczyną jest zaniedbanie  środowiskowe i pedagogiczne. „Stwierdzono,  że dzieci wychowywane w prymitywnych warunkach, w  źle prowadzonych zakładach opiekuńczych rozwijają się pod tym względem z opóźnieniem”...

Etiologia zaburzeń mowy - Przyczyny egzogenne

W kategorii przyczyn zewnątrzpochodnych nie stwierdza się  żadnych defektów anatomicznych ani psychoneurologicznych, które mogą stanowić przyczynę zaburzenia. Jednakże jednocześnie dostrzega się ujemne wpływy  środowiska takie, jak wadliwe wzorce wymowy, zaniedbania opiekuńczo – wychowawcze. Zgodnie z...