HEINRICH VON OFTERDINGEN

Legendarny minnesinger (zob.) nm. z XIII w.; zob. Wartburg. U Novalisa bohater tytułowy nie dokończonej powieści symbolicznej (1802, wyd. pol. 1914; cz. I. Oczekiwanie, cz. II. Dokonanie), przedstawiającej rozwój Heinricha od naiwnego młodzieńca do dojrzałego poety; zob. Błękitny (kwiat).

HEJ, BRACIA, WRAZ! NAD NAMI ORZEŁ BIAŁY

Początek popularnej Pieśni strzelców (1863) Władysława Ludwika Anczyca.

Hej, bracia, wraz! nad nami orzeł biały,

A przeciw nam śmiertelny stoi wróg,

Wnet z naszych strzelb piorunne zagrzmią strzały,

Niech lotem kul kieruje Zbawca-Bóg [...]

Hej trąb, hej trąb,

Strzelecka trąbko, w dal!

A...

HEIMSKRINGLA

Najważniejszy zbiór prozy staroskańdynawskiej, zawierający 16 sag królewskich z historii Norwegii od czasów mitycznych do U 77, obrazujących domowe i wojenne życie wikingów, zwł. zaś króla Olafa (ze znakomitym opisem jego ostatniej walki na okręcie „bługi Wąż").

Zawiera też wypisy staroskand. mitologii...

HEFAJSTOS

Mit gr. syn (Zeusa p Hery, kulawy od urodzenia i dlatego rzucony przez matkę w morze; por. Iliada, 18, 396; inna wersja 1, 594. Prawdop. wschodnie bóstwo ognia wulkanicznych okolic Azji Mn., które przez (również wulkaniczne) Lemnos dotarło do Grecji.

Tam stał się bogiem kowali i kowalem bogów, opiekunem...

HEIDELBERG

(wym. hąj...) Miasto nad Neckarem, w Badenii-Wirtembergii (RFN). W 1196 własność biskupów wormackich, w 1225 nabyta przez palatynów Renu, do 1720 rezydencja elektorów Palatynatu. Miasto zdewastowane w 1622 przez wojska cesarskie pod Tillym, a w 1689 i 1693 przez Francuzów.

Idyllicznie położone nad rzeką w...

HEDDA GABLER

Jedna z najoryginalniejszych postaci kobiecych teatru Henryka Ibsena, bohaterka tytułowa dramatu (1890, wyd. pol. 1908), samolubna, bezwzględna, neuropatka, żądna luksusu, sukcesu, życia światowego, ale dążąca do celu niekonsekwentnie, choć po trupach.

Znudzona pedantycznym mężem, którego czeka los...

HEBRAJCZYCY

Wg Biblii (Gen.) plemię półkoczownicze uważane za przodków Izraelitów; w Biblii nazwa ta zanika po wyjściu (Ex.) z Egiptu; XIII-XII w. pne.

HEBRON

Miasto w Palestynie na płd.-zach. od Jerozolimy, starsze od kronik Biblii (zał. prawdop. w XVIII w. pne.) wzmiankującej o nim po raz pierwszy w związku z Abrahamem, który tam zbudował ołtarz i swój grób rodzinny (Gen., 13,18; 23). Miejsce pobytu Izaaka, Jakuba i in. postaci biblijnych. Tu się schronił i...

HEBRYDY

Ang. Hebrides, Western Islands, archipelag u płn.-zach. wybrzeży Szkocji. Hebrydy a. Grota Fingala (zob. Fingal) uwertura koncertowa, opus 26 (1833) Feliksa Mendelssohna-Bartholdy.