„ARGUMENTY"

Tygodnik społeczno-kulturalny (do 1959 dwutygodnik) wyd. od 1957 w Warszawie przez Stow. Ateistów i Wolnomyślicieli, od 1969 przez Tow. Krzewienia Kultury

Świeckiej. Zadaniem pisma jest propagowanie światopoglądu materialistycznego oraz krytyka ideologiczna innych poglądów filoz. i rel. ; celem — laicyzacja...

ARGYROPULOS JOANNES

ur. ok. 1415 w Konstantynopolu, zm. 1487 w Rzymie, bizant. Humanista, filozof, pisarz. Studiował w Padwie; 1448-53 z inicjatywy ces. Konstantyna XI wykładał na uniw. w Konstantynopolu ; po upadku miasta podróżował po Grecji, Italii i Francji; 1457-71 i 1477-81, dzięki poparciu Cosima i Pietra Medici...

ARHANT

(sanskr., palijskie arhat zasługujący, godny), W buddyzmie święty, który osiągnął -> nirwanę za życia i już się nie musi odradzać ( —> sansara) ; czwarty stopień świętości.

E. Sluszkiewicz, Religie Indii, ZDR 64.

ARHENIUS SVANTE AUGUST

ur. 19 II 1859 w Gut Vik. k. Upsali, zm. 2 X 1927 w Sztokholmie, Szwedz. chemik i fizyk. Studiował w Upsali u T.R. Thalana i E. Edlunda; od 1895 był prof, fizyki na uniw. w Sztokholmie; za prace z zakresu elektrochemii otrzymał 1903 nagrodę Nobla;

zmodyfikował Richte-rowską hipotezę o kosmicznych...

ARIA

(wł. melodia),

° utwór instrumentalny w muzyce barokowej, część suity o charakterze nietanecznym lub temat o charakterze pieśniowym do cyklu wariacji, np. u G. Fresco-baldiego, Johanna Jacoba Frobergera, J.S. Bacha;

° wielo-częściowy utwór wokalny na głos solowy z towarzyszeniem instrumentalnym.

W drugim...

ARETAS IV (Haritah)

Król nabatejski (9 prz. Chr. -40), przedtem zw. Eneaszem. Jego córka była żoną Heroda Antypasa, który porzucił ją nast. dla Herodiady; A., mszcząc się, zadał mu 36 klęskę pod Gemala;

wprawdzie ces. Tyberiusz na prośbę Antypasa polecił Witeliuszowi, rządcy Syrii, przywieźć A. do Rzymu żywego bądź...

ARETAS z CEZAREI KAPADOCKIEJ abp.

ur. ok. 850, zm. po 932. Od Focjusza, którego był uczniem, przejął zamiłowanie do literatury antycznej i wczesnochrześc. ; 901 został abpem Cezarei Kapadockiej;

zgromadził w swej bibliotece m.in. rpsy Homera (Iliadę), Platona, Lukiana, Euklidesa i apologetów chrzęść; jest autorem komentarza do...

ARETOLOGIA

(gr. arete dzielność, cnota, logos słowo), Dział etyki i teologii mor., którego przedmiotem jest —>- cnota.

Początki a. sięgają staroż. kierunków etycznych, zorientowanych antropocentrycznie, i są wyrazem dążeń do ujęcia całości działania ludzkiego i kierujących nim zasad mor. w ramy systematyki;...

AREVALO FAUSTINO SJ

ur. 23 VII 1747 w Campanario (Hiszpania), zm. 7 I 1824 w Madrycie, Teolog. W 1761 wstąpił do zak.; 1767 został deportowany razem z innymi jezuitami do Włoch; studiował teologię w Bolonii; 1809-14 był konsultorem Świętej Penitencjarii ; 1815 powrócił do Hiszpanii.

Wydał zbiór wczesnochrześc. hymnów...