Ocena brak
W jaki sposób doszło do powstania Rządu Polskiego na Emigracji.
Prezydent Mościcki spośród trzech przedstawionych kandydatów, ostatecznie zdecydował się na osobę ówczesnego ambasadora Polskiego w Rzymie gen. Bolesława Wieniawę - Długoszowskiego. Decyzja ta, wywołała jednak natychmiastowy sprzeciw Francji. W tej sytuacji I. Mościcki zmienił decyzję i następnym dekretem swym następcą mianował byłego ministra i marszałka sejmu Władysława Raczkiewicza. Nowo mianowany prezydent misję utworzenia rządu powierzył gen. Władysławowi Sikorskiemu. 1 października 1939 nastąpiło oficjalne zaprzysiężenie rządu gen W. Sikorskiego. W skład gabinetu weszli przedstawiciele 4 stronnictw przedwojennej opozycji: Stronnictwo Narodowe, Stronnictwo Pracy, Stronnictwo Ludowe, Polska Partia Socjalistyczna. W jego składzie nie znalazły się ugrupowania sanacyjne, ponieważ, obarczono ich częściową odpowiedzialnością za klęskę kampanii wrześniowej. Rolę parlamentu powierzono specjalnie powołanej do tej funkcji Radzie Narodowej Rzeczpospolitej Polskiej. Organ będący odpowiednikiem parlamentu zrzeszał wszystkie partie rządowe Pierwszym przewodniczącym Rady Narodowej został Ignacy Jan Paderewski, a po jego śmierci (1942 r.) funkcję tą objął Stanisław Grabski. Rada Narodowa jako organ doradczy rządu miała za zadanie przygotować zasady przyszłego ustroju państwa polskiego i polskie postulaty na przyszłą konferencję pokojową kończącą działania wojenne. 13 listopada 1939 r. w celu ściślejszego kontaktu z krajem, premier gen. W. Sikorski powołał Komitet Ministrów do spraw kraju. Na jego czele stanął gen. Kazimierz Sosnkowski. Natomiast pod koniec 1940 r. powołano do życia Delegaturę Rządu na Kraj. Była ona reprezentacją rządu na emigracji w okupowanej Polsce. Pierwszym Delegatem Rządu został Cyryl Ratajski, który swą funkcję pełnił do września 1942 r. a następnie J. Piekałkiewicz, po którego aresztowaniu w 1943 r. stanowisko te objął Jan Stanisław Jankowski. Ostatnim Delegatem Rządu na Kraj był Stefan Korboński. Pierwszą siedzibą nowego rządu we Francji, był początkowo Paryż, a następnie (od połowy listopada 1939 r.) miejscowość Angers. W momencie powstania, nowy rząd uzyskał poparcie od wszystkich organizacji politycznych w okupowanej Polsce. Ponadto gabinet gen W. Sikorskiego został natychmiast uznany przez Francję, Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię, a następnie przez inne państwa zaprzyjaźnione i neutralne. Cześć z nich z obawy przed konsekwencjami politycznym ze strony III Rzeszy nie uznały formalnie nowego rządu. Utrzymywały jednak nadal kontakty z polskimi placówkami dyplomatycznymi, które ostatecznej likwidacji w Europie Zachodniej uległy dopiero na przełomie 1940 - 1941, co było efektem ekspansji politycznej i wojskowej Niemiec.