Lotnictwo lądowe (Army Air Corps) powstało w 1920 r. w ramach wojsk lądowych Stanów Zjednoczonych (*US Army). W wyniku działań Roberta Lovetta, mianowanego w 1940 r. odpowiedzialnym za roz­wój produkcji lotniczej i reorganizację sił powietrznych, 20 czerwca 1941 r. powstały siły powietrzne wojsk lądowych (US Anny Air For-ces) wchodzące w skład US Army, ale zachowujące dużą autonomię; w marcu 1942 r. stały się jednym z trzech rodzajów sił US Anny (obok sił lądowych i zaopatrzenia). W chwili przystąpienia Stanów Zjed­noczonych do wojny, 8 grudnia 1941 r. , składały się z 67 grup (2864 samolotów w linii, w tym 1157 w go­towości bojowej); liczebność wojsk lotniczych wynosiła 270 535 żołnie­rzy, co stanowiło 16,3 % ówczesnej liczebności US Anny. W wyniku szybkiej rozbudowy już pod koniec 1942 r. lotnictwo dys­ponowało 33 304 samolotami.

Jed­nocześnie przystąpiono do zmian strukturalnych: w lutym 1942 r. Dalekowschodnie Siły Powietrzne (Far East Air Forces) bazujące na Filipinach przekształcono w 5 ar­mię lotniczą; Hawaiian Air Forcestała się 7 armią lotniczą; w gru­dniu z sił przerzuconych na Daleki Wschód utworzono 13 armię lotni­czą (Jungle Air Force), połączonąpóźniej z 5 armią lotniczą; niewiel­kie siły stacjonujące w Indiachutworzyły w lutym 1942 r. zalążek10 armii lotniczej; w lipcu 1942 r.powstała niewielka grupa (41 sa­molotów) „Latających Tygrysów"(„Flying Tigers" American Volun-teer Group), która w marcu 1943 r.przekształciła się w 14 armię lotni­czą; na północy Alaskan Air Forcezostała przemianowana na 11 ar­mię lotniczą; w sierpniu 1942 r.utworzono 12 armię lotniczą liczą­cą ok. 500 samolotów, której zada­niem było wspieranie inwazji wo­jsk alianckich na Algierię i Tunezję (*„Torch"); w lutym 1943 r. połą­czyła się z jednostkami *RAF two­rząc Północno-Zachodnie Afry­kańskie Siły Powietrzne (North­west African Air Forces); na Wyspach Brytyjskich powstała 8 armia lotnicza (część jednostek odesłano do Afryki Północnej jako Middle East Air Forces i wkrótce -po wzmocnieniu przez 23 samolo­ty *B-24 - przekształciły się one w 9 armię lotniczą); w październi­ku 1943 r. 8 i 9 armia połączyły się, a w styczniu 1944 r. dołączy­ła do nich, powstała trzy miesiące wcześniej we Włoszech, 15 armia lotnicza, w wyniku czego utworzo­no amerykańskie siły strategiczne w Europie (US Stategic Air Forces in Europę) pod dowództwem gen. Carla *Spaatza.

Na terenie Stanów Zjednoczonych działała 4 armia lotnicza z zadaniem ochrony za­chodniego wybrzeża, aczkolwiek głównie wykorzystywana była doszkolenia pilotów (łącznie z 6 ar­mią lotniczą stacjonującą na Wy­spach Karaibskich); w 1944 r.utworzono 20 armię lotniczą z za­daniem dokonywania nalotów stra­tegicznych na Japonię; w czerwcu1942 r. powstało dowództwo lot­nictwa transportowego (Air Trans­port Command), które przekształ­ciło się z niewielkiej jednostki Fer-rying Command odpowiedzialnejza dostawę samolotów do WielkiejBrytanii. W końcu wojny lotnictwo lądowedysponowało 63 745 samolotami,w tym 31 235 w pierwszej linii;ogółem od 1 lipca 1940 r. do31 sieipnia 1945 r. w lotnictwie słu­żyły 2 411 294 osoby mające do dys­pozycji 229 554 samoloty (158 800samolotów bojowych, wśród nich51 221 bombowców i 47 050 myśliw­ców).

Siły te wykonały 2 2363 800 lotów bojowych, w czasie których zrzuciły 2 057 000 t bomb (75% na Niemcy) i wystrzeliły 459 750 000 pocisków. Straty wyniosły 52 173 żołnierzy zabitych i 63 209 rannych, zaginionych i w niewoli.