Ocena brak
Umiarkowanie
Jedna z czterech cnót kardynalnych, która uzdalnia człowieka do powściągania swoich pożądań i do kontrolowania namiętności.
Umiarkowanie, przedstawione przez Platona (427-347 przed Chr.) w postaci rydwanu ciągniętego przez trzy ogiery, którego woźnica musi mocno trzymać lejce, jeżeli nie chce skończyć w rowie, stoicy uznali za cnotę fundamentalną.
Późniejsze księgi Nowego Testamentu zachęcają do umiarkowania (czasami tłumaczonego wyrazami “trzeźwość”, “kontrola siebie samego”, albo “skromność”) przede wszystkim (ale nie wyłącznie) przywódców Kościoła i ludzi starszych (1 Tm 3, 2; Tt 1, 8; 2, 2, 5).
Zob. cnoty kardynalne, czystość, stoicy, wstrzemięźliwość.
