Ocena brak
TYSIĄCA DNI WOJNA 1899-1903
W okresie prezydentury konserwatysty Rafaela Nu-ńeza (1825-1894) i jego następcy Miguela Ań tonią Cara (1843-1909) republiką Kolumbii wstrząsały często zaciekłe walki polityczne między liberałami i konserwatystami. W 1898 konserwatyści wybrali Manuela Sanclemente (l 820?-1902) na następcę Cara. Kłótnie w szeregach zwycięskiej partii stały się dla liberałów okazją do wzniecenia w 1899 powstania przeciw rządowi. Konserwatywny wiceprezydent Jose Manuel Mar-roąuin (1827-1908) dokonał 31 lipca 1900 udanego zamachu stanu, usunął prezydenta Sanclemente z urzędu i zajął jego miejsce. Doszło do krwawych starć zbrojnych między uzbrojonymi liberałami i konserwatystami, wojna domowa trwała trzy lata i doprowadziła Kolumbię do gospodarczej ruiny. Wreszcie wojska federalne Marroąuina zdławiły powstanie liberałów i przywróciły porządek; walki zakończyły się w czerwcu 1903, straciło w nich życie około 100 tysięcy mieszkańców. Później, w tym samym roku, Panama, wówczas stanowiąca część Kolumbii, ogłosiła niepodległość i oderwała się dzięki pomocy Stanów Zjednoczonych (patrz panamska rewolucja 1903). W 1904 na prezydenta Kolumbii wybrano generała Rafaela Reyesa (1850?-1921), który rozpoczął odbudowę zniszczonego wojną kraju.