Samozatruciem otwartego społeczeństwa Kołakowski nazywa „proces, w toku którego rozszerzanie i konsekwentne zastosowanie zasad liberalnych przeobraża je w ich przeciwieństwo”. Na samoniszczycielski potencjał liberalizmu zwracali już uwagę Dostojewski, Mill i inni myśliciele konserwatywni XIX wieku. Zamkniętość społeczeństwa to, wedle Popiera, cecha zbiorowości plemiennych, w których krytyczna dyskusja jest zastępowana magicznym tabu; natomiast społeczeństwo otwarte to takie, które charakteryzuje się gotowością do otwartej dyskusji, rezygnacją z tabu i zaufaniem dla nauki.

Kołakowski stawia społeczeństwu otwartemu Poppera następujące zarzuty:

- w praktyce powyższe założenia mogą się wzajem wykluczać (zaufanie do nauki a tabu)

- doskonale konsekwentne stosowanie powyższych zagraża samemu trwaniu społeczeństwa

- żadne społeczeństwo nie może się obyć bez tradycji.

- obrona pluralizmu przed zagrożeniem zewnętrznym przeczy pluralizmowi

Cały dalszy ciąg poświęcony jest błędom absolutyzacji zasad liberalnych, od wolnego rynku po monopol itp. itd.