Wygląd: Wiecznie zielone drzewo szpilkowe wysokości do 30 m, czasem jeszcze wyższe. Na przykład w Puszczy Białowieskiej rosną 350-letnie sosny o wysokości 42 m i średnicy pnia 160 centymetrów, Korona u młodych drzew jest regularnie stożkowata z trójkątnym zarysem, Gałęzie ustawione są okólkowo. U starszych okazów korona jest raczej nieregularnie kulista lub nawet parasoiowata i rozluźniona po odpadnięciu niższych i przyziemnych gałęzi. Pień często wygięty. Większe gałęzie prawie zawsze pokręcone i stosunkowo krótkie,

Kora początkowo szara lub brunatnoszara, później szaroróżowa, z wiekiem podzielona głębokimi, czarniawymi bruzdami na duże piaty. Pędy początkowo zielonkawe, gładkie, później zielonoszare. Podłużne pączki z licznymi łuskami mają około 1 cm długości.  

Szpilki po 2 na krótkopędzie skupione są ściach na końcach gałązek, Mają długość 3-8 centymetrów, Są krótko zaostrzone, nieco spłaszczone i opatrzone delikatnymi podłużnymi bruzdami. Na młodych drzewach zawsze nieco dłuższe niż na wyrośniętych okazach, niebiesko- lub szarozielone.

Szyszki żeńskie rosną pojedynczo lub w pęczkach po 2-3 na krótkich trzonkach, spiczasto jajowate, w stanie dojrzałym ciemnobrunatne lub prawie czarne, do 8 cm długości, Łuski podłużne, z lekko wypukłymi tarczkami.

Siedlisko: Preferuje umiarkowanie suche, ubogie w zasady gleby luźne, rośnie jednak na glinie równie dobrze jak na piaskach.

Występowanie: Sosna pospolita ma ze wszystkich europejskich gatunków rodzaju Pinus najszerszy zasięg - rośnie od Laponii po Hiszpanię, na wschód aż po Syberię, na obszarach leżących od 0 do około 1300 m n.p.m. Ważne uprawne drzewo leśne,

Okres kwitnienia: Od kwietnia do maja.

Gatunki pokrewne: W suchych lasach południowo-wschodniej Europy sosna pospolita jest często zastępowana przez sosnę czarną (Pinus nigraj, którą odróżniają mocne, ciemnozielone szpilki i błyszczące, żółtobrunatne szyszki .