Ocena brak
RAEDER ERICH (1876-1960) - wielki admirał
Niemiecki dowódca i strateg, w czasie I wojny światowej był szefem sztabu adm. Franza von Hippera, dowódcy floty krążowników liniowych. Brał udział (na pokładzie krążownika liniowego Seycllitz) w bitwie jutlandzkiej, przed końcem wojny dowodził krążownikiem Cóln. Od 1928 r. był szefem kierownictwa marynarki wojennej Reichs-wehry w randze admirała. W 1935 r. objął stanowisko naczelnego dowódcy marynarki wojennej UJ Rzeszy (*Kricgsmarinc).
W 1939 r. mianowany wielkim admirałem. Uważał, że należy budować duże okręty i 27 stycznia 1939 r. udało mu się przekonać Hitlera do wydania rozkazu zapewniającego pierwszeństwo rozbudowie floty wojennej przed zbrojeniami lądowymi i lotniczymi, co stało się podstawą „Planu Z".
Opracował strategiczne koncepcje działania floty, uznając, że siły nawodne mogą być równie skuteczne w niszczeniu żeglugi alianckiej, jak okręty podwodne. 30 stycznia 1943 r. podał się do dymisji wobec decyzji Hitlera (powziętej po bitwie koło Wyspy *Niedżwie-dziej 31 grudnia 1942 r., gdy pancernik Lutzów i ciężki krążownik *Admirał Hipper nie poradziły sobie ze słabą eskortą konwoju „JW-51B") o wycofaniu ze służby nieprzydatnych jego zdaniem największych okrętów Kriegsmarine. Objął wówczas tytularne stanowisko admirała-inspektora marynarki.
W 1946 r. został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w *Norymber-dze na dożywotnie więzienie za zbrodnicze prowadzenie wojny na morzu; ułaskawiony, wyszedł na wolność w 1955 r.