Przewody żółciowe (ducius biliferi) odprowadzające żółć ze zrazików zaczynają się na krawędziach zrazików (ryc. 202) jako krótkie przewody początkowe (wstawki) wysłane niskim nabłonkiem kostkowym. Łączą się one w przewody większe, wysłane już nabłonkiem wałeczkowatym, i biegną w tkance łącznej wspólnie z tętnicami i żyłami między z raz i ko wy mi; dalej jako duże przewody zbliżają się ku wnęce i w jej pobliżu zespalają się w prawą i lewą gałąź przewodu wątrobnego (ductus hepaticus). Te duże przewody składają się z wysokiego nabłonka wałeczkowatego, spoczywającego na błonie podstawnej, i z osłonki łączno tkankowej. W ścianach wielkich przewodów leżących już na zewnątrz wątroby (przewód wątrobny, pęcherzykowy i żółciowy wspólny) występują drobne gruczoły śluzowe, ponadto pęczki włókien mięśniowych gładkich w zmiennej ilości (p. dalej). W tych miejscach wątroby, w których część miąższu ulega zanikowi, występują cienkie rozgałęzione przewody żółciowe, tzw. naczynia zbaczające.