Chrystus – boskość i człowieczeństwo zarazem.

1. Chrystus – boskość:

adapcjonizm – Chrystus to człowiek usynowiony przez Boga

modalizm – Chrystus to nie oddzielna osoba, ale tylko przejaw jedynego Boga

doketyzm – Chrystus jako człowiek był jedynie zjawiskiem, nigdy nie żył realnie

zwyciężyła hellenistyczna teoria typu platońskiego – Bóg i Chrystus to dwie odrębne osoby (hipostazy), ale są jednej substancji [Tertulian], ostatecznie dogmat Trójcy Świętej: Bóg, Chrystus i Duch święty to trzy odrębne osoby (hipostazy), ale jednej substancji -> homouzja (współsubstancjalność osób boskich) [DOGMAT]

Połączenie hellenistycznych dążeń Orygenesa, ale odrzucenie subordynacjonizmu Chrystusa wobec Boga Ojca

2. Chrystus – człowieczeństwo:

Chrystus miał dwie natury – boską i ludzką, w jednej osobie połączyło się realne bóstwo i realny człowiek [Ireneusz, Tertulian] -> cielesność i boskość Chrystusa [DOGMAT]

3. Bóg jest jeden, Bóg jest stwórcą, Bóg stworzył świat z niczego, zło powstało z wolności, Chrystus jest Zbawicielem, człowiek zmartwychwstaje jako ciało i dusza [INNE DOGMATY]

=> DOGMATY, PRZYJĘTE PRZEZ CHRZEŚCIJAN, UNIEMOŻLIWIŁY SPROWADZENIE WIARY DO DAWNYCH SYSTEMÓW FILOZOFICZNYCH, TAJEMNICE WIARY WYMAGAŁY STWORZENIA NOWEGO SYSTEMU FILOZOFICZNEGO I UNIEMOŻLIWIŁY SPROWADZENIE GO DO IDEALIZMU