Ocena brak
Pierwsze silniki parowe
Do dziś różnorakie silniki parowe wytwarzają znaczną część zużywanej przez nas energii. Nawet najbardziej zaawansowane technologicznie reaktory jądrowe są zaledwie źródłami ciepła przemieniającymi wodę w parę, która porusza turbiny napędzające generatory prądu. Pierwsza maszyna parowa została skonstruowana w I wieku n. e. przez greckiego uczonego Herona z Aleksandrii. Była to wydrążona kula zawieszona na dwóch rurkach doprowadzających doń parę z niewielkiego kociołka. Para wypełniała kulę i uchodziła zeń przez dwie inne, odpowiednio wygięte otwarte rurki wyprowadzone przeciwległych stron kuli. Strumienie wylatującej pary powodowały, że kula obracała się z dużą prędkością. Chociaż interesująca, ta pierwsza turbina parowa nie znalazła żadnego praktycznego zastosowania.
W roku 1698 Anglik, Thomas Savery, zbudował urządzenie, w którym para była schładzana w zamkniętym zbiorniku aż do kondensacji, czyli skroplenia. Ponieważ ciecz zajmuje wielokrotnie mniejszą objętość niż powstały z niej gaz, to podczas tego procesu wytwarzało się znaczne podciśnienie, wykorzystywane do zasysania wody z kopalni.