Okręt podwodny wybudowany w latach 1936-38 w holenderskiej stoczni Koninklijke Maatschappij „De Schelde", przybył do Gdyni 10 lutego 1939 r. W dniu wybuchu wojny dowódca kmdr por. Henryk Kłoczkowski otrzymał rozkaz skie­rowania okrętu do sektora w połu­dniowej części Zatoki Gdańskiej z zadaniem wykonania planu „Wo­rek" (minowanie wód zatoki). 4 września, po ataku niemieckiego sa­molotu (eksplozje bomb głębino­wych spowodowały uszkodzenia), dowódca zdecydował się zmienić sektor i w nocy Orzeł zbliżył się do Gotlandii.

14 września wszedł do portu w Tallinie w celu wysadzenia na ląd chorego dowódcy i naprawy uszkodzonej sprężarki, a dowodze­nie przejął zastępca - kpt. Jan Gru­dziński. Wbrew prawu międzynaro­dowemu został internowany przez władze estońskie, ale w nocy z 18 na 19 września wymknął się z portu i po 17-dniowym patrolu na Bałty­ku przedostał się przez Sund na Morze Północne i dotarł do Rosyth w Wielkiej Brytanii.

8 kwietnia w czasie patrolu u wybrzeży Nor­wegii zatopił niemiecki transporto­wiec Rio de Janeiro z 400 żołnie­rzami na pokładzie. Następnego dnia uszkodził niemiecki trałowiec. 23 maja wyszedł z Rosyth na kolej­ny patrol i nie powrócił do bazy. Przyczyny i miejsce zatonięcia nie są znane.

 

DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE

wyporność nawodna 1100 t

wyporność podwodna 1650 t

długość 84 m

szerokość 6,7 m

prędkość nawodna 19 węzłów

prędkość podwodna 9 węzłów

1 działo kal. 105 mm

2 działa przeciwlotnicze kal. 40 mm

12 wyrzutni torped kal. 533 mm