Kryptonim rejonu lądowania ame­rykańskiej 1 dywizji piechoty (Big Red One - Wielka Czerwona Je­dynka) na plaży w *Normandii 6 czerwca 1944 r. Obszar desantu rozciągał się między Port en Bes-sin i ujściem rzeki Vire. Dowódcy amerykańscy, polegając na donie­sieniach wywiadu, spodziewali się słabej obrony ze strony ok. tysiąca źle wyszkolonych i wyposażonych żołnierzy 716 dywizji piechoty.

Nie wiedzieli, że do tego rejonu Niemcy przerzucili kilka tygodni wcześniej jednostki 352 dywizji piechoty zaprawionej w bojach na froncie wschodnim. Jednocześnie w obawie przed pociskami dział kal. 150 mm z Point de Hoc wyda­li rozkaz przejścia żołnierzy z transportowców do jednostek de­santowych w odległości ok. 21 km od brzegu. Stało się to bezpośre­dnią przyczyną zatonięcia 21 z 24 czołgów pływających *Sher-man DD, 26 dział przewożonychprzez amfibie *DUKW oraz wy­wrócenia się 10 jednostek desanto­wych z 3 tys. żołnierzy, z którychwielu utopiło się.

Sytuację mogłouratować lotnictwo, niszcząc bom­bami niemieckie stanowiska. Jed­nakże 360 wezwanych na pomocbombowców, w obawie przed raże­niem własnych wojsk wdzierają­cych się na plażę, zrzuciło bombyza daleko od niemieckich stano­wisk, nie wyrządzając żadnychszkód. Ponadto dymy wybuchówzasłoniły niemieckie linie i utru­dniły ostrzeliwanie ich przezokręty. Do końca dnia żołnierze amerykań­scy wdarli się półtora do dwóch kilo­metrów w głąb lądu i na ten przy­czółek do wieczora przybyło 34 250żołnierzy. Sukces został okupionystratą 3 tys. żołnierzy (na siąsiednieplaży *„Utah" zginęło tylko 200 żołnierzy).

7 czerwca w rejonie plaży Ameryka­nie przystąpili do montowania sztucznego portu *„Mulberry"; zo­stał on zniszczony przez sztorm 20 czerwca.