Etiologia. Czyrak powstaje w części chrzęstnej przewodu na skutek zakażenia gron-kowcowcgo mieszków włosowych i otaczającej je skóry. W wyniku drapania, nadmiernego czyszczenia przewodu słuchowego zewnętrznego lub zmiany stanu miejscowego skóry w przewodzie słuchowym (pi f, wilgotność, równowaga flory bakteryjnej) dochodzi do zakażenia skóry przewodu słuchowego. Zapaleniu sprzyjają też stany ropne uchu środkowego, zalegające ciało obce, wyprysk, kąpiele, przyjmowanie preparatów jodu i bromu, cukrzyca, zaburzenia hormonalne, stany lojotokowe u młodzieży.

Objawy kliniczne

Występuje silny ból ucha, nasilający się przy ucisku na skrawek, pociąganiu małżowiny, żuciu, wkładaniu wziernika.

Pojawia się obrzęk skóry przewodu słuchowego zewnętrznego, przechodzącego na sąsiednie tkanki miękkie. Światło przewodu jest zwężone przez guzkowate uwypuklenie, na którego szczycie widoczny jest biały, martwiczy czop. Zakażenie może przejść na skórę i ochrzęstną małżowiny usznej, śliniankę przy-uszną, okoliczne węzły chłonne.

Czyraki umiejscowione na tylnej ścianie przewodu powodują niekiedy obrzęk okolicy zausznej z odstawaniem małżowiny i wymagają różnicowania z ostrym zapaleniem wyrostka sutkowatego.