• Umocnienie się królestw skandynawskich w XI w. spowodowało koniec epoki najazdów normańskich. Najazdy normańskie miały przemożny wpływ na dzieje Europy:

• przyspieszyły rozpad imperium karolińskiego

• zahamowały rozwój ekonomicznych licznych krajów zachodniej Europy.

• Pierwsze najazdy normańskie miały miejsce w II poł. VIII w. i kierowały się przede wszystkim na:

• Anglię,

• Szkocję,

• Irlandię.

Ułatwiły je wówczas opanowanie Szetlandów przez wikingów norweskich.

• W 793 r. Normanowie zrabowali i zniszczyli klasztor Lindisfarne w Northumbrii. Był to pierwszy napad, który odbił się głośnym echem w Europie.

Dalej zaatakowane zostały wybrzeża:

• Fryzji,

• północno-zachodniej Francji.

• Karol Wielki polecił zbudować flotę, która miała stawiać opór Normanom, jednak było to bezskuteczne.

• Kiedy monarchia karolińska zaczęła się powoli rozpadać, Normanowie, zwłaszcza duńscy, coraz częściej wyprawiali się w głąb kontynentu. Ofiarą ich padały kolejno najważniejsze ośrodki polityczne, kościelne i gospodarcze państwa Franków i Wysp Brytyjskich:

• Kolonia

• Rouen

• Nantes

• Orlean

• Bordeux

• Londyn

• York

• Paryż

• i inne.

A także bogate klasztory, w tym nawet Santiago de Compostela.

• Zwalczający się nawzajem i walczący ze swymi wasalami królowie frankijscy byli bezsilni. Pierwszy Karol Łysy zaczął okupywać się bandom normańskim (845), za jego przykładem poszli Lotar II i Karol Gruby. Opłacali także daniny na rzecz wikingów (Danegeld) królowie anglosascy.

• Od poł. IX w. wyprawy normańskie zaczęły zmieniać charakter. Poszczególne bandy wikingów nie ograniczały się do jednorazowych wypadów, ale niekiedy z całymi rodzinami zakładały stałe przyczółki na kontynencie, np. w delcie Renu powstało normańskie państewko ok. 850 r., zlikwidowane dopiero 35 lat później, albo w okolicach Nantes.

• W tym samym czasie Normanowie zaczęli opanowywać wybrzeża Irlandii, gdzie ich wodzowie założyli królestwa w:

• Dublinie

• Corku

• Limericku.

W walkach z nimi i w odpieraniu najazdów ze Skandynawii, Orkadów i Hebrydów, trwających przez cały wiek X, zaczęła się rodzić państwowość irlandzka.

• Wsławiony w walkach z Normanami Brian Brou, król Cashel, zjednoczył ok. 1000 r. cały kraj pod swoją władzą, a w bitwie pod Dublinem w 1014 r. rozbił Duńczyków, którzy po zajęciu Anglii wyprawili się na Irlandię. I choć w zwycięskiej bitwie padł sam Brian wraz z synem, a Irlandia znowu rozpadła się, niebezpieczeństwo normańskie na tym terenie zostało zażegnane.