Ocena brak
Modlin
Osada i twierdza na wysokim prawym brzegu Narwi, u jej ujścia do Wisły, w pobliżu szosy nr 7 Warszawa-Gdańsk. Przystanek kol. na linii Warszawa-Nasielsk. Nad Narwią ośrodki wczasowe.
Dawna wieś książęca, później królewska. Od XVII w. punkt obronny. W 1961 włączono Modlin w granice miasta Nowy Dwór Mazowiecki, leżącego po przeciwnej stronie Narwi. Dzieli się obecnie na dwa osiedla: Stary Modlin i zamieszkany przez wojskowych Modlin-Twiedzę.
W 1806-07 z inicjatywy Napoleona, wg proj. gen. Francois de Chasseloup-Laubat powstała tu drewniano-ziemna twierdza o zarysie półowalu, z pięcioma bastionami. Następnie do 1812 wykonano m.in.: murowane oszkarpowanie, raweliny pomiędzy kurtynami, bramy, kaponiery i magazyny. W 1822-23 Józef Bem zorganizował tu pierwszą baterię rakietników polskich. W 1831 Modlin był jednym z ostatnich miejsc oporu wojsk polskich.
W 1832-41 gruntowna modernizacja i rozbudowa twierdzy przez Rosjan, wg proj. gen. Iwana Dahna i gen. Aleksandra Feldmana. Wzniesiono wówczas m.in. zewnętrzne bastiony i działobitnie, w kurtynach założono bramy, w kurtynie zach.
wykonano przejście podziemne (poternę).
W 1875-1900 powstało osiedle oficerskie. W VIII 1915 twierdza była oblężona i zdobyta przez wojska niemieckie. Na pocz. XI 1918 niemiecka załoga została rozbrojona przez żołnierzy polskich. W 1918-39 był tu duży garnizon i ośrodek szkoleniowy WP. Od 1914 Modlin stał się także portem rzecznym i ośrodkiem szkolenia marynarzy. W 1939 załoga broniła się od 11 do 29 IX, ponosząc duże straty.
Wśród licznych obiektów architektury obronnej godne uwagi są m.in.: koszary zbudowane w 1864-75 (o dł. 2,3 km!) na planie nieregularnego wielokąta z dużym dziedzińcem; reduta Napoleona (1811-12), piętrowa, na planie kwadratu z dziedzińcem, otoczona fosą; działobitnia gen. Iwana Dahna z 1839 - piętrowa, na planie półkola z dwoma parterowymi skrzydłami, z dziedzińcem, fosą i przeciwskarpą, mająca 52 stanowiska artyleryjskie. Interesujące są również inne obiekty, takie jak: bramy, wieża ciśnień, młyn piekarnia, prochownie, stacje gołębi pocztowych, elektrownia czy latryny (obecnie pomieszczenia administracyjno-gospodarcze).
Ciekawe kasyno oficerskie z ok. 1870, restaurowane w 1974-76, o cechach neogotyckich, wnętrza eklektyczne. Cmentarz forteczny z 2 poł. XIX w. z grobami żołnierzy rosyjskich, niemieckich, legionistów polskich z 1918-20 oraz groby i pomnik (z 1997) żołnierzy polskich poległych w 1920 i 1939. Twierdza udostępniona do zwiedzania.
