Oficer niemiecki, w wieku 19 lat roz­począł służbę w armii bawarskiej. Walczył w czasie I wojny światowej, a następnie służył w Reichswehrze. W latach 1930-38 dowodził VII okrę­giem wojskowym i 2 grupą wojsk (Gruppenkommando). W związku z kryzysem, jaki zapoczątkowało usunięcie dowódcy wojsk lądowych gen. Wernera von *Fritscha, musiał w lutym 1938 r. przejść w stan spo­czynku, jednakże sierpniu tego roku powrócił do czynnej służby.

W paź­dzierniku 1938 r. dowodził 12 armią, okupującą Sudety, po czym ponow­nie został odesłany w stan spoczynku. We wrześniu 1939 r. powrócił do służby i przejął dowodzenie Grupą Armii „C" rozwiniętą na zachodnim pograniczu Niemiec. W lipcu 1940 r. otrzymał stopień feldmarszałka. W czasie wojny ze Związkiem Ra­dzieckim dowodził Grupą Armii „Północ" (Heeresgruppe „Nord").

Po niepowodzeniach pod Leningradem i w związku z różnicą zdań z Hitle­rem w sprawach operacji wojennych 16 stycznia 1942 r. odszedł ze stano­wiska dowódczego.

W 1948 r. sąd aliancki skazał go na 3 lata więzienia za zbrodnie wojenne.