KONFORMIZM (łc. conformare = nada­wać kształt) ang. conformity; fr. conformisme; nm. Konformismus

1. Jedno ze stanowisk w sporze o uniwersalia (-^ powszechruki /1 /), reprezen­towane przez Gilberta de la Porree, we­dług którego istnieją jedynie różne, ale po­dobne do siebie jednostkowe substancje, mające wspólną formę (conformes); ta właśnie niesamoistna, immanentna rzeczom forma, dająca się wydzielić jedynie przez abs­trakcję, jest przedmiotem pojęć ogólnych.

1. soc. Konformizm społeczny — dosto­sowanie się jednostki do środowiska spo­łecznego, podporządkowanie się normom i wzorom dominującym w danej grupie społecznej. W tradycji anglosaskiej termin social conformity używany jest na oznacze­nie adaptacji, dobrego przystosowania.

2. pot. Mechaniczne najczęściej podpo­rządkowanie się nakazom, poprzez które jakaś jednostka lub grupa społeczna okre­śla w danej epoce i w danym kraju wzory myślenia i działania. Pojęcie przeciwstaw­ne: nonkonformizm.