Kanban w języku japońskim znaczy tyle, co karta. dokument lub widoczny znak, zapis. W przeszłości Japończycy mianem KANBAN określali szyld sklepowy. Kolorowy, artystycznie wykonany zawierał informacje o sprzedawanych w sklepie produktach, bądź świadczonych usługach. Współczesne karty (znaki) KANBAN, w sposób prosty i dokładny mówią o tym co, i w jakiej ilości, ma być terminowo dostarczone odbiorcy. Tworzą wizualny system sterowania przepływem wyrobów lub usług , dyscyplinujący luźną kontrolę ich przepływu przez ścisłe połączenie wykonawcy (dostawcy) z odbiorcą w celu uzyskania satysfakcji nabywcy i zdobycia konkurencyjnej przewagi. Decydujące znaczenie ma tutaj czas, a rozwiązanie tych problemów leży we właściwej metodzie jego regulacji.

Karty KANBAN stanowią tym samym regulator kolejek przedmiotów (usług) oczekujących na obsługę w określonym systemie, ograniczając czas oczekiwania każdego (każdej) z nich. Tworzyć go mogą między innymi:

- klasyczne karty KANBAN: krążące kontenery wraz z doczepionymi kartami;

etykietowane pojemniki: krążące kontenery i karty: trwałe karty utożsamiane z przymocowanymi na stałe etykietami;

nie oznakowane pojemniki lub obszary KANBAN: wyraźnie określona droga przepływu, bez konieczności stosowania kart;

kolorowe piłki, żetony, itp.: zużycie (zmniejszenie się zapasu) przekraczające określony limit jest sygnalizowane za pomocą kolorowych "wskazówek":

elektroniczne lub ustne sygnały: zawiadomienie o zużyciu przekraczającym określony limit następuje przez system elektronicznej lub ustnej komunikacji;

automatyczny regulator „kolejek" i czasu oczekiwania na obsługę: zawiadomienie o zużyciu (zmniejszeniu się zapasu) przekraczającym określony limit następuje automatycznie. 

- sygnały świetlne lub dźwiękowe: ograniczenie czasu oczekiwania w miejsce ograniczenia ilości.