Julian Tuwim - Słopiewnie

Karolowi Szymanowskiemu

2. Słowisień

W białodrzewiu jaśnie dźni słoneczno,

Miodzie złoci białopałem żyśnie,

Drzewia pełni pszczelą i pasieczną,

A przez liście kraśnie pęk słowiśnie.

A gdy sierpiec na niebłoczu łyście,

W cieniem ciemnie jeno niedośpiewy.

W białodrzewiu ćwirnie i srebliście

Słodzik słowi słowisieńkie ciewy.

Woda wanda wiślana

głaź głębica srebliwa

po ciemnurzu pazurem

wodzi jaskro księżawiec

sino płynie dno śpiewa

woda wanda ruślana

czesze włosy świetłodzie

topiel dziewny kniaziewny.

(Czwarty tom wierszy, 1923)

Podobne prace