Ocena brak
Jakie metody wyróżnia się w terapii logopedycznej?
Metoda oznacza systematycznie stosowany sposób pracy z pacjentem, zespół celowych, jasno określonych czynności, realizowanych za pomocą odpowiednio dobranych i uznanych środków, które doprowadzą do rozwiązania danego problemu
W lerapii logopedycznej wybór metod zawsze jest uwarunkowany rodzajem zaburzenia. W zależności od charakteru trudności wykorzystuje się specyficzne, doslosowane do wieku i możliwości pacjenta sposoby pracy terapeutycznej Rzadko stosuje się tylko jeden rodzaj metod, co wynika z konieczności realizowania zasady kompleksowego oddziaływania.
W polskiej literaturze w zasadzie do tej pory nic dokonano pełnej kategoryzacji metod stosowanych w terapii logopedycznej. Próby takiej systematyzacji podjęła się K. Ułachnio (1989), ogólnie dzieląc je na metody werbalne i niewerbalne,
Proponowany poniżej podział wypływa z interdyscyplinarnego charakteru logopedii jako nauki oraz z faktu, żc efektywność terapii logopedycznej zależy od kompleksowego podejścia do problemu Metody stosowane w terapii logopedycznej można podzielić na:
■ logopedyczne - używane tylko w postępowaniu logopedycznym i dla niego specyficzne (np, inclody mechaniczne),
• lingwistyczne - szeroko wykorzystywane w logopedii, powstałe na podstawie wiedzy zaczerpniętej z różnych działów językoznawstwa, m.in. fonetyki, morfologii, kultury żywego słowa (np. metody fonetyczne),
• pedagogiczne wszelkie metody pracy stworzone na gruncie i na użytek terapii pedagogicznej, zaadoptowane przez logopedię (np. metoda dobrego startu),
• psychologiczne - biorąc pod uwagę psychologiczne uwarunkowania i skutki zaburzeń mowy. oczywiste jest wykorzystywanie metod psychologicznych w postępowaniu logopedycznym (np. liczne techniki relaksacyjne),
■ medyczne postępowanie specjalistyczne jest konieczne w ramach kompleksowej terapii, szczególnie w przypadkach poważnych zaburzeń mowy, takich jak: afazja, dysartria, jąkanie oraz w przypadkach różnych wad rozwojowych, które prowadzą do zakłóceń procesu porozumiewania (np. rozszczepy podnicbicna. wady zgryzu). Niejednokrotnie leczenie ortodontyczne, neurologiczne, foniatryczne, audiotogiczne, chirurgiczne jest niezbędnym warunkiem sukcesu terapii logopedycznej.