Włoski oficer, od szesnastego roku życia był żołnierzem. W 1918 r. zo­stał najmłodszym pułkownikiem we włoskich siłach zbrojnych. Od 1930 r. był wicegubernatorem Cyre-najki i zyskał sławę jako bezwzględ­ny dowódca, krwawo tłumiący po­wstanie plemienia Senussi. W cza­sie wojny w Abisynii w latach1935-36 dowodził armią południo­wą, a od maja 1936 r. pełnił funkcjęgeneralnego gubernatora i wice­króla zdobytego kraju.

W styczniu1938 r. powrócił do Włoch i powielu miesiącach bezczynności mia­nowano go w październiku 1939 r.szefem Sztabu Generalnego wojsklądowych, jednocześnie od czerwca1940 r. był gubernatorem Libii i na­czelnym dowódcą sił zbrojnychw Afryce Północnej. W sierpniu1940 r. usiłował odwieść dyktatoraBenito *Mussoliniego od zamiaruzaatakowania wojsk brytyjskichw *Egipcie, powołując się na wa­runki klimatyczne i negatywne opinie swojego sztabu.