Sytuacja Węgier, nie wchodzących w skład koalicji antyfaszystowskiej, była jeszcze trudniejsza niż sąsiedniej Czechosłowacji. Na sytuacji w tym kraju zaciążyło porozumienie Churchilla ze Stalinem, na mocy którego w kraju tym (podobnie jak w Jugosławii) połowa wpływów miała przypaść Związkowi Ra­dzieckiemu, połowa Wielkiej Brytanii.

Udział brytyjski w Grecji miał wynosić odpowiednio 90%, w Bułgarii tylko 25%, w Rumunii zaledwie 10%. Latem 1944 roku Armia Radziecka wdarła się na tereny Północnego Siedmiogrodu, odzyskane przez Węgry w wyniku drugiego arbitrażu wiedeńskiego jesienią1940 roku, a w październiku 1944 r. wkroczyła na Nizinę Węgierską.

Część Jednostek węgierskich stawała nadal - u boku Wehmachtu - silny opór (niektóre oddziały aż do kwietnia 1945 roku), reszta - pod wpływem okupacji kraju przez Niemców, usunięcia regenta Horthy'ego i zastąpienia go faszystowskim reżimem Ferenca Szalasiego - skapitulowała. Rozpoczęło się trwające przez 3 miesiące oblężenie Budapesztu, poważnie zniszczonego w walkach, wreszcie boje na Zachodnich Węgrzech.

Na Węgry wkroczyły też wojska rumuńskie, a później bułgarskie. Z Armią Radziecką powrócili emigranci z 1919 roku Matyas Rakosi, József Revai, Emó Gero, Imre Nagy i inni). Ich zadaniem była odbudowa partii komunistycznej, ponieważ KP Węgier została w kraju całkowi­cie niemal zniszczona przez represje horthystowskie, a potem niemieckie.

Natu­ralnym sojusznikiem komunistów okazali się socjaldemokraci (działający za czasów Horthy'ego legalnie) z Arpadem Szakasitsem na czele. Gotowość do współpracy okazała się chłopska Partia Drobnych Rolników z Zoltanem Tildy'm na czele.

W grudniu 1944 roku w Debreczynie powstał rząd na czele z gen. Miklosem Belą Dalnokim, który wypowiedział wojnę Niemcom i wyraził goto­wość wejścia do koalicji antyhitlerowskiej. Dalnoki został niebawem zastąpiony przez uległego Tildy'ego.

Ale pierwsze miesiące powojenne mimo ogromnych trudności gospodarczych i oddania w 1945 roku nabytków w Siedmiogrodzie oraz niewielkich cesji terytorialnych na rzecz Czechosłowacji - wydawały się dowodzić liberalizmu i dobrej woli okupanta.

4 XI 1945 r. na Węgrzech odbyły się wolne wybory. O tym, że były rzeczywiście wolne, świadczy ich rezultat -Osobni Rolnicy uzyskali 57% głosów, komuniści zaledwie 17,4 %.

Ale w nowym rządzie Tildy'ego pozostali: Rakosi jako wicepremier, hnre Nagy jako minister spraw wewnętrznych. 3111946 roku Węgry ogłoszo­ne zostały republiką, a prezydentem został Tildy. Na czele rządu stanął inny emisariusz, Ferenc Nagy.

W ciągu 1946 roku - pod radzieckim naciskiem -rozpoczęły się represje wobec partii prawicowych, w lutym 1947 r. aresztowano szefa chadecji węgierskiego, księdza Belę Kovacsa. W partii socjaldemokratycz­ne] narastał konflikt pomiędzy umiarkowanymi (z Anną Kethly na czele) a ko­munistycznym agentem Sandorem Rdhai'em.

Rozłam dokonał się także w środowisku dominujących dotąd na scenie politycznej agrariuszy. W maju 1947 obrazowało to skalę kryzysu politycznego na Węgrzech - premier Ferenc Nagy poprosił o azyl we Francji, w której przebywał z oficjalną wizytą. Agrariusze przegrali przeprowadzone w sierpniu 1947 roku wybory.

W czerwcu 1948 r. partię socjaldemokratyczną połączono z komunistami. Jej przywódcy (z Sza­kasitsem na czele) padli niebawem ofiarą represji.

Na Węgrzech dokonał się stalinowski zwrot, wyrażający się w dyktaturze Rakosiego, najbardziej krwawej że wszystkich komunistycznych dyktatur w sąsiednich krajach.