Nakazane przez sobór trydencki seminaria duchowne przygotowywały duchowieństwo lepiej niżprzedtem wykształcone i wychowane, a przede wszystkim bardziej nastawione na pracę duszpasterską.Miało ono wzory świętości i gorliwości pasterskiej w niejednym biskupie i kapłanie. W krajach o małejpoczątkowo liczbie powołań kapłańskich, jak Niemcy, duszpasterską działalność podjęły zakony. Prowadziłyone nie tylko kolegia i uniwersytety, ale także seminaria diecezjalne. Niektóre zakony specjalizowałysię w prowadzeniu seminariów i stworzyły swoiste ich typy.

Z zakonów wyszli też wielcy święci tego okresu, którzy nie tylko stali się reformatorami klasztorów iżycia zakonnego, ale rozwinęli szkoły duchowości katolickiej. Nad reformą życia religijnego i kościelnego,według wskazań soboru trydenckiego, pracowały dawne i nowe zakony.