Dlaczego tak się dzieje, że gdy słuchasz tego, co do Ciebie mówię, to tak naprawdę nie Ty mnie słuchasz, a robi to całkiem inny? Ciekawe pytanie, prawda? Zastanawiałeś się nad tym kiedykolwiek? Czy to jest w ogóle możliwe, aby tak się stało i czy to możliwe, abyś nie był sobą w takiej chwili? Myślisz, że istnieje takie prawdopodobieństwo, abyś nie był sobą, a kimś innym? Czy uważasz, że słuchając mnie, to nie Ty mnie słuchasz? Pierwszą myślą jaka się u Ciebie pojawi może być zdziwienie lub zaskoczenie, a może nawet i niedowierzenia, no bo jak to możliwe, że skoro to właśnie Ty słyszysz dokładnie, co do Ciebie w tej chwili mówię, to jednak wcale nie Ty mnie słyszysz. To nie Ty na mnie patrzysz i nie Ty analizujesz moje zachowanie i moje zdania. Tobie tylko się wydaje, że słowa, które do Ciebie docierają są przez Ciebie odbierane i właściwie rozumiane.

Załóżmy, że zadam Ci teraz pytanie: „czy świat jest pełen nienawiści?”. Jaka będzie Twoja odpowiedź? Możesz mi powiedzieć, że „świat to samo zło, jest pełen zła” lub „świat jest cudownym miejscem, które mnie rozpieszcza w każdej minucie”. Jak myślisz, dlaczego dzisiaj odpowiesz tak, a za kilka lat inaczej? Nie wiesz? A może myślisz, że jednak wiesz? Oczywiście możesz pomyśleć, że „wszędzie jest przemoc, ludzie są nieuczciwi, a krajem żądzą sami dorobkiewicze”, a ja Ci przyznam rację, ale nie dlatego, że taka jest prawda, ale dlatego, iż Twój wewnętrzny słuchacz tak postrzega świat i dla Ciebie to jest prawdą. Za kilka lat Twoja odpowiedź może być zupełnie inna. Dzieje się tak dlatego, że Twój pogląd na ten temat jest taki, jaki jest, a przez to Twój umysł wyłapuje z otoczenia sygnały potwierdzające słuszność Twych poglądów. Filtrujesz informacje i skupiasz się na nich. każdy skupia się na czymś innym. Skupiając się na rzeczach przeciwnych, możesz powiedzieć wtedy, że „świat jest miejscem, w którym nie ma zła, a raczej jest go niewiele” i ja również Ci przyznam rację, ale nie dlatego, że masz tę rację, a dlatego, że Twój wewnętrzny słuchasz podsunął Ci taką odpowiedź. A kim jest wewnętrzny słuchacz?

Obie te odpowiedzi są przykładem pokazującym, że dzisiaj nasz pogląd na tą sprawę może być inny, niż za jakiś czas lub niż wcześniej. A dlaczego tak się dzieje? Otóż okazuje się, że mamy w sobie kogoś innego, inną postać, która nieprzerwanie wygłasza za nas sądy i opinie oraz podejmuje za nas decyzje i wybiera dla nas drogę. Ten wewnętrzny krytyk może być Twoim ojcem, matką, nauczycielem z liceum, aktorem z filmu, babcią lub znajomym. Przypomnij sobie teraz, co powtarzał Ci Twój tata, gdy byłeś dzieckiem i co mówi Ci teraz. Czy tak naprawdę, to nie on właśnie wygłasza za Ciebie swe poglądy? Czy to nie on (lub ktoś inny) powtarzał Ci od najmłodszych lat, że świat jest pełen zła? Codziennie widzisz w telewizji masę przemocy. Na każdym programie jest przemoc.