Cukier jest najpowszechniej używaną do sło­dzenia substancją na świecie. Początkowo otrzymywano go głównie z trzciny cuk­rowej , uprawianej już od ponad 8000 lat na Nowej Gwinei i innych wyspach Pacyfiku. Stamtąd trafi­ła do Indii i Chin, gdzie wyrabiano z niej cukier już kilka wieków p.n.e. W Europie do XVIII w. do słodzenia używano przede wszystkim miodu, choć cukier znany był już w starożytnej Grecji i Rzymie.
Cukier to potoczna nazwa sacharozy, związku chemicznego należącego do węglowodanów, zwa­nych inaczej cukrami lub sacharydami. Stanowią one główne źródło energii dla istot żywych.
Najwięksi producenci cukru na świecie to Indie, Wspólnota Europejska, Brazylia, Chiny oraz Stany Zjednoczone. Dla wielu krajów, takich na przykład jak Kuba, produkcja cukru jest głównym źródłem dochodu narodowego. Dawniej, większość kubań­skiego cukru eksportowana była do byłego Związ­ku Radzieckiego. Jednak po rozpadzie imperium wielkość obrotów handlowych spadła, a kubański eksport obniżył się z 7 do 5 mln ton rocznie.