Barwa nieba, oddali, wody, najczęściej odczuwana jako przejrzysta, czysta, niematerialna i chłodna; barwa boskości, prawdy i —w sensie trwania przy prawdzie, jak również ze względu na trwały firmament nieba — barwa wierności.

Również barwa tego, co nierzeczywiste, fantastyczne (błękitny kwiatl. niekiedy także w sensie negatywnym (np. niem. ..blau sein" = być pijany). Bogowie i królowie egip. nosili często niebieskie brody i peruki. Hinduistyczne bóstwa Siwe i Krysz-nę najczęściej przedstawiano jako niebieskie lub niebiesko-białe. Zeus i Jahwe tronują ponad lazurem.

W śrdw. malarstwie tablicowym o tematyce relig. walkę między niebem a uziemią często symbolizowano poprzez kontrast błękitu i bieli z /'czerwienią i zielenią (np. walka św. Jerzego ze smokiem). Poza tym błękit jako symbol czystości jest barwą płaszcza Marii. Na Wschodzie błękit jeszcze dziś uchodzi za kolor chroniący przed złym spojrzeniem.