Ocena brak
BERIA ŁAWRIENTIJ (1899-1953) - polityk
Wieloletni pracownik radzieckiego aparatu policyjnego (od 1921 r. w Ogólnorosyjskiej Nadzwyczajnej Komisji do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem - WCzK, a od 1922 r. w Zjednoczonym Państwowym Zarządzie Politycznym - GPU), w 1938 r. objął stanowisko ludowego komisarza spraw wewnętrznych (*NKWD). Jego pierwszym zadaniem było przezwyciężenie chaosu wywołanego wielką czystką lat 1937-38.
Uważał, że eksterminacja więźniów w łagrach stanowi marnotrawstwo siły roboczej (w 1940 r. w Związku Radzieckim były prawdopodobnie 53 obozy, 425 kolonii pracy poprawczej i 50 kolonii dla młodocianych, w których więziono 1 668 200 ludzi; inni historycy oceniają, że w 1939 r. w łagrach było ponad 3,5 min ludzi) i dlatego doprowadził do pewnej poprawy warunków życia w nich (większe racje żywnościowe, możliwość otrzymywania paczek od rodzin itp.). Kierowany przez niego resort organizował masową eksterminację ludności cywilnej (obywateli radzieckich i polskich) oraz jeńców wojennych (*Katyń); z jego polecenia od 1939 r. deportowano ludność polską z terenów zajętych przez wojska radzieckie na mocy układu *Ribben-trop-Mołotow oraz przeprowadzano przymusowe przesiedlenie Tatarów Krymskich, Czeczeńców i innych mniejszości narodowych, w czasie których setki tysięcy ludzi zmarło. 30 lipca 1941 r. wszedł w skład Państwowego Komitetu Obrony. W 1945 r. został mianowany marszałkiem Związku Radzieckiego.
Po śmierci Stalina usiłował przechwycić władzę; występował jako zwolennik reform gospodarczych (m.in. wstrzymał realizację kilku wielkich, a całkowicie nieopłacalnych inwestycji), liberalizacji życia w ZSRR, domagał się amnestii dla 90% więźniów, samodzielności republik radzieckich, co stało się głównym powodem zawiązania spisku przez innych czołowych przedstawicieli władzy: Nikitę Chruszczowa i Gie-orgija Malenkowa. 26 czerwca 1953 r. został aresztowany w czasie posiedzenia prezydium Komitetu Centralnego, prawdopodobnie osądzony i skazany na karę śmierci jako „wróg partii i narodu" w grudniu tego roku. Wg innych relacji (np. głównego uczestnika tych wydarzeń Nikity Chruszczowa) został zastrzelony, gdyż w czasie aresztowania usiłował bronić się.