Najcięższy i najliczniej budowany amerykański jednosilnikowy samo­lot torpedowo-bombowy. Prototyp (XTBF-1), zamówiony przez amery­kańską marynarkę wojenną, został oblatany 1 sierpnia 1941 r. i natych­miast skierowany do produkcji se­ryjnej. 30 stycznia 1942 r. pierwsze samoloty TBF-1 dostarczono jedno­stkom i w czerwcu tego roku prze­szły chrzest bojowy w czasie bitwy o *Midway, startując z lotnisk na tej wyspie. Z 6 samolotów z dywi­zjonu VT-8 ocalał tylko jeden, cięż­ko uszkodzony. Zakłady Grumman wyprodukowały TBF-1, TBF-1C i TBF-1 B dostarczane do Wielkiej Brytanii (gdzie początkowo nazwa­no je Tarpori) i Nowej Zelandii. W grudniu 1943 r. całą produkcję przejął Eastern Aircraft Division koncernu General Motors, który produkował TBM-1, TBM-1C, TBM-3 (główna wersja) i TBM-4.

 

DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE (TBM-3E)

silnik Wright R-2600-20 o mocy 1900 KM

rozpiętość 16,51 m

długość 12,49 m

maks. masa startowa 8117 kg

maks. prędkość 444 km/h

zasięg 1625 km

1 karabin maszynowy kal. 7,62 mm i 3 najcięższe karabiny maszynowe kal. 12,7 mm

907 kg bomb lub 1 krótka torpeda lub jedna bomba przeciwpancerna 720 kg lub 4 bomby o wadze 225 kg każda lub mniejsze bomby o łącznej wadze do 900 kg)