Miłość romantyczna – określa wielkie i wspaniałe uniesienia serca, odrywające od rzeczywistości świata, uczucia piękne i głębokie. Dla romantyków jednak miłość stanowiła gwałtowny żywioł, niszczący człowieka. Podstawową zasadą romantyzmu było uważanie za wielka wartość samo doświadczenie miłości, niezależnie czy przynosi ono szczęście, czy też dostarcza przykrych...
Miłość romantyczna jest nieszczęśliwa, nieziemska, tak odległa od dzisiejszego schematu tego uczucia. Można zaryzykować stwierdzenie, że miłość romantyczna to uczucie szalone, fanatyczne, pozbawione trzeźwej kontroli rozumu.
Można zaryzykować stwierdzenie, że miłość romantyczna to uczucie szalone, fanatyczne, pozbawione trzeźwej kontroli rozumu. A więc idealna miłość romantyczna to miłość do kochanki - drugiej idealnej połówki, to miłość do ojczyzny, poezji, wartości ponadczasowych.
"Nie-Boska komedia" - to również utwór romantyczny, w którym spotykamy się z jeszcze innym spojrzeniem na sprawę miłości.
Opowieść Gustawa o niebie i piekle miłości to porwana, pełna luk biografia romantycznego młodzieńca, który „tak prędko przebiegł gościniec tak długi”, dzielący narodziny od śmierci. Tak więc miłość romantyczna to miłość wielka, namiętna, uczucie najważniejsze.
Nie znosiła kompromisów, toteż zakochany bohater romantycznej literatury znajdował się na przemian w stanie niebiańskiego szczęścia lub gwałtownej rozpaczy, nasuwającej samobójcze myśli. W polskiej poezji romantycznej szczególnie mocno kobietę idealizowano.
Romantyczna miłość jest jednym z kluczowych motywów romantycznych i występuje w każdym większym dziele tego okresu; ma kilka bardzo charakterystycznych cech, które są również typowe; Miłość ta jest nieszczęśliwa i nie może być zrealizowana: w "Cierpieniach.
Trzy godziny miłości, które przeżywa Gustaw są najgwałtowniejszą i najdramatyczniejszą polemiką w polskiej literaturze na temat istoty miłości. Dla Gustawa miłość jest potężną siłą, której człowiek ulega. Rozum i wola są wobec miłości bezsilne. Gustaw raz po raz stara się uwolnić od swojej...
Polemika z ideałami romantycznymi przejawia się w: ukształtowaniu głównych postaci „antyromantycznej” koncepcji miłości Postacie: Rok 1834 to chwila, w której czytelnik znał już „Dziady” Mickiewicz, „Kordiana” Słowackiego, nie mówiąc o Werterze Goethego.
Miłość romantyczna jawi się jako fatalna, destrukcyjna siła, prowadząca do cierpienia i nieszczęścia. Romantyczne uczucie było niewątpliwie bardzo mocne i trwałe, było związkiem dusz, stworzonych dla siebie przez Boga, które rozłączyć mogła tylko śmierć.
Indywidualizm Romantyczny Wielkiej ImprowizacjiKonrad, którego Mickiewicz uczynił poetą, cenionym przez przyjaciół i obdarzonym improwizatorskim talentem, ma wiele cech samego autora.
III jako dramat romantyczny "Dziady" cz.
Konrad - romantyczny poeta - ma poczucie swej mocy, jest twórcą, gra na gwiazdach jak na instrumencie. Skazując swego bohatera na klęskę, Mickiewicz przezwycięża romantyczny indywidualizm również w sobie.
Wątek miłosny w literaturze romantycznej Miłość w utworach romantycznych jest wątkiem eksponowanym, często głównym.
Postawa pisarzy wobec krzywdy społecznej na przykładach znanych ci utworów literatury staropolskiej, romantycznej, pozytywistycznej i młodopolskiej. Bohater romantyczny wywodzi się zwykle jednak spośród arystokracji.
Henryk a) cechy osobowości bohatera romantycznego wynikające z założeń prądu literackiego: uczuciowość, wrażliwość, delikatność konstrukcji psychicznej, bunt przeciwko złu, niesprawiedliwości, obrona praw jednostki; b) źródła romantycznego buntu, powodujące konflikt bohatera z otaczającym go światem - skostniałość, bezduszność starego świata, nie akceptowanego przez młodzież, - nieuwzględnianie ludzkich uczuć, praw do miłości, — ...
Henryk a) cechy osobowości bohatera romantycznego wynikające z założeń prądu literackiego: uczuciowość, wrażliwość, delikatność konstrukcji psychicznej, bunt przeciwko złu, niesprawiedliwości, obrona praw jednostki; b) źródła romantycznego buntu, powodujące konflikt bohatera z otaczającym go światem - skostniałość, bezduszność starego świata, nie akceptowanego przez młodzież, - nieuwzględnianie ludzkich uczuć, praw do miłości, — ...
Przykładem bohatera, który ma wiele cech wspólnych z bohaterami romantycznymi jest właśnie Maciek Chełmicki. Romantyczne zrywy ponownie pojawiają się w literaturze współczesnej.
Przykładem bohatera, który ma wiele cech wspólnych z bohaterami romantycznymi jest właśnie Maciek Chełmicki. Romantyczne zrywy ponownie pojawiają się w literaturze współczesnej.
Rozważanie nad psychiką Polaków, przywarami, na podstawie “Wesela” i utworów romantycznych I N T R O Każdy człowiek niezależnie od tego, w jakiej epoce żył, jakie miał poglądy, wierzenia, zapatrywania zawsze zastanawiał się po co on właściwie żyje.
Rozważanie nad psychiką Polaków, przywarami, na podstawie “Wesela” i utworów romantycznych I N T R O Każdy człowiek niezależnie od tego, w jakiej epoce żył, jakie miał poglądy, wierzenia, zapatrywania zawsze zastanawiał się po co on właściwie żyje.