DASEIN (nm. <Dasein>, także: Da-Sein, Dass-sein = istnienie, byt ludzki, od da = tu oto + sein = być — w sumie: być obecnym, -być na miejscu)
Począwszy od XVIII w. jeden z podstawowych terminów w niemieckojęzycznym piśmiennictwie filozoficznym (Ch. Wolff, I. Kant, G. W. F. Hegel„F. W. J. Schelling)...
DASEIN (niem. dasein = ten oto byt) Byt empiryczny (konkretny). W -> egzystencjalizmie: „byt, którym jestem"; -> egzystencja jako istnienie właściwe człowiekowi. Heidegger określał D. jako istniejące w taki sposób, że w jego bycie chodzi mu p sam ten byt.
Istnienie, byt ludzki, podstawowy termin w niem. literaturze filoz., wywodzący się z języka potocznego i mający co najmniej 2 znaczenia: obecność, pobyt, znajdowanie się (Anwesenheit, Gegenwart) i istnienie, życie (Existenz, Vorhandensein, Leben).
W znaczeniu filoz. wystąpił w XVIII w. w pismach Ch...