EMINENCJA

(łac. eminens wznoszący się wysoko), tytuł honorowy używany w Kościele katolickim dla podkreślenia godności kardynałów oraz mistrza zakonu maltańskiego.

W dawnych czasach tytuł e. przysługiwał wszystkim prałatom; pap. Urban VIII zastrzegł go 1630 wyłącznie dla kardynałów,3 elektorów-bpów...

EMINESCU MIHAI

Właśc. Mihail Eminovici, ur. 15 I 1850 w Ipotesti (k. Botoszan, Bukowina), zm. 15 VI 1889 w Bukareszcie, poeta romantyczny.

Uczył się 1860-63 w gimnazjum w Czerniowcach; 1866-69 był związany z teatrem wędrownym I. Caragiale, a nast. z Teatrem Narodowym; 1869-72 studiował (jako wolny słuchacz) filozofię w...

EMNILDA

zm. 1017, trzecia żona Bolesława Chrobrego, córka księcia Dobromira.

Jej germ, imię świadczy o przyjęciu chrztu przez jej ojca od kapłanów niem.; 987 poślubiła Bolesława; wydala na świat 5 dzieci (Mieszka, Ottona i 3 córki); nie odegrała większej roli polit., miała natomiast korzystny wpływ na...

EMLER JOSEF

ur. 10 I 1836 w Libanie n. Bystrzycą (pn.--wsch. Czechy), zm. 1899 w Pradze, historyk i wydawca.

Po studiach filoz. w Wiedniu, kontynuując zainteresowania hist., zbierał materiały źródłowe do historii Czech w archiwach bawarskich i austr.; 1862-63 był red. „Památky archeologické", wyd. przez Tow...

EMOCJA

(łac. emovere poruszać), zachowanie się człowieka (II B 2) lub zwierzęcia wyrażone przez układ nerwowy pod wpływem specyficznych przeżyć, wynikających z zaburzenia równowagi otaczającego świata oraz zjawisk zachodzących w nim samym; stanowi komponentę -> motywacji postępowania w stosunku do siebie i...

EMMA z GURK bł.

ur. ok. 980, zm. 29 VI 1045 w Gurk (Karyntia), hrabina Friesach-Zeltschach.

Po śmierci męża, księcia Wilhelma (ok. 1016), oraz syna Wilhelma (zamordowanego 1036), przeznaczyła swój majątek na cele rei. i charytatywne; ufundowała kilka parafii, klasztor benedyktynów w Admont i benedyktynek w Gurk, dokąd...

EMIGRACYJNE DUSZPASTERSTWO

Działalność Kościoła mająca na celu zaspokojenie religijnych (częściowo także pozarel.) potrzeb emigrantów, z uwzględnieniem ich szczególnych warunków życia (wykorzenienie społ.), cech etnicznych, tradycji kulturowej, a niekiedy odmiennego obrządku ; obejmuje grupy emigrantów (osadników, uchodźców...

EMOCJONALIZM

Pogląd przyjmujący sferę uczuciową (-* uczucia), czyli intuicję irracjonalną za podstawowe lub jedyne źródło -*> poznania; w religii ponadto postawa (-> akt ludzki V B 2) oparta na przemożnej roli czynnika emocjonalnego (-* religijność); odróżnia się od -*• sentymentalizmu, redukującego -»• przeżycie...

EMMAUS, Mouvement Emmaus

Ruch charytatywny dla zapobiegania skutkom nędzy w aglomeracjach wielkomiejskich, zainicjowany i 1949-54 zorganizowany w Paryżu przez ks. H.A. Grouèsa, zw. Abbé Pierre (ur. 1912); wywodzą się z niego konkretne wspólnoty lokalne lub nar. Fraternités d'E., powstające od 1954 na wszystkich kontynentach.

Mało...