-
Ocena brak
Środki dowodowe w prawie rzymskim
Środki dowodowe, jakimi posługiwały się strony to:
świadkowie (przede wszystkim )
dokumenty
opinie biegłych
oględziny
niekiedy również przesłuchanie stron
-
Ocena brak
Ciężar dowodu
Ciężar dowodu zawsze spoczywał na stronie procesu. Na powodzie ciężar dowodu spoczywał w odniesieniu do tych okoliczności faktycznych, na których opierał swoje żądanie („na powodzie spoczywa ciężar dowodzenia”), pozwany zaś musiał udowodnić te fakty , z których wywodził zarzut procesowy („pozwany w...
-
Ocena brak
Ekscepcje dylatoryjne i peremptoryjne
Przez exceptio uważali Rzymianie również same okoliczności podnoszone w celu obrony pozwanego, które mogły być jedynie podstawą klauzuli zawartej w formułce. Jeżeli okoliczności te całkowicie paraliżowały roszczenie powoda, zarzuty takie zwano ekscepcje peremptoryjne (exceptiones pretemtoriae)
-...
-
Ocena brak
Exceptio doli
Z wielu rodzajów ekscepcji szczególną rolę odegrała exceptio doli (zarzut podstępu). Posługiwał się nią pozwany, gdy powód uzyskał roszczenie podstępnie , lub jeśli zasądzenie byłoby sprzeczne z dobrymi obyczajami.
-
Ocena brak
Zwyczajne i nadzwyczajne części formułki procesowej
Do zwyczajnych części należały:
- Intentio – część formułki zawierająca treść żądania powoda.
- Demonstratio- stanowiła zwięzły opis stanu faktycznego w formułkach w których roszczenie opierało się na fakcie.
- Condemnatio – była alternatywnym upoważnieniem sędziego do zasądzenia lub...
-
Ocena brak
Formułki prejudycjalne (actiones preiudiciales)
Formułki , składające się tylko z intentio , w których powód nie domagał się zasądzenia kogoś, lecz sądowego ustalenia jakiejś sytuacji faktycznej lub prawnej mającej znaczenie w innym procesie, np. ustalenie czy ktoś jest osoba wolną.
-
Ocena brak
Części formułki procesowej
Gaius w budowie formułki wyodrębnia 6 części:4 zwyczajne ( intentio, demonstratio, condemnatio, adiudicatio) oraz 2 nadzwyczajne ( exceptio, praescripto )
- Intentio – część formułki zawierająca treść żądania powoda.
- Demonstratio- stanowiła zwięzły opis stanu faktycznego w formułkach w których...
-
Ocena brak
Treść formułki procesowej
Wymieniała sędziego, dla którego stanowiła program działania w fazie apud iudicem, określając maksymalnie zwięźle warunki pod jakimi miał on zasądzić lub uwolnić pozwanego .
-
Ocena brak
Formułka procesowa
Formuła była rezultatem postępowania w fazie in iure , gdy pretor udzielał ochrony prawnej powodowi i była uzgadniana między stronami jej treść . Na swym początku wymieniała sędziego, dla którego stanowiła program działania w fazie apud iudicem, określając maksymalnie zwięźle warunki pod jakimi...
-
Ocena brak
Exceptio rei iudicatae – spór został rozstrzygnięty wyrokiem
Było to prawo pozwanego do postawienia zarzutu powodowi , że w tym sporze miało już miejsce rozstrzygnięcie sądowe .
Dopiero wówczas następowała konsumpcja skargi. Sytuacja taka dotyczyła tylko skarg opartych na fakcie, lub skarg in rem.