-
Ocena brak
BIRMANSKO-CHIŃSKA WOJNA 1658--1661
Ostatni pretendent z dynastii Ming do tronu Chin, książę Jong Li (zm. 1662), pokonany przez Mandżurów (dynastia King) w 1658, zbiegł z prowincji Junan w południowych Chinach. Król Birmy Pin-dale (zm. 1661) udzielił mu azylu w Sagaing nad rzeką Irawadi, naprzeciwko stolicy Awy w Górnej Birmie. Na...
-
Ocena brak
BIRMAŃSKO-CHIŃSKA WOJNA 1765--1769.
Król Birmy Hsinbjuszin (zm. 1776) prowadził zdobywczą politykę, dokonywał także wypadów na terytorium Chin. Zaniepokojony tą polityką cesarz chiński Czujen Lung (1711-1799) wysłał do Birmy ogromną armię, która zdobyła większą część wschodniej Birmy. Nie zrażeni niepowodzeniami, Birmańczycy...
-
Ocena brak
BIRMAŃSKO-LAOTAŃSKA WOJNA 1558
Cziang Maj (północno-zachodni Syjam), królestwo Tajów okupowane przez Laos, nasyłało agentów do Górnej Birmy, którzy podburzali tam tubylcze plemiona Szanów i pomagali buntownikom. W odwecie w kwietniu 1556 król Birmy Bajinnaung (1515-1581) z dynastii Taung najechał i podbił królestwo Cziang Maj. Z pomocą...
-
Ocena brak
BIRMAŃSKA WOJNA DOMOWA 1599
Za
panowania Nanda Bajina (zm. 1599) doszło do osłabienia państwa Taungu w wyniku toczącej się SYJAMSKO-BIRMAŃSKIEJ WOJNY 1593-1600 oraz najazdów królestwa Arakan (obecnie zachodnie wybrzeże Birmy). W 1599 bracia Nandy Bajina - zarządcy Awy, Prome (Pji) i Taungu - podnieśli wspólnie bunt przeciwko...
-
Ocena brak
COLLOQUIUM MARIÁNŮM
Stowarzyszenie rel. dla rekatolizacji protestanckich księstw niemieckich.
Założone 1594 w Ingolstadt przy kościele św. Ignacego Loyoli przez Jakoba Rema SJ, skupiało wybitniejszych członków akademickiej sodalicji mariańskiej (statuty zatwierdził 1612 pap. Paweł V); nieliczna grupa członków rozrosła...
-
Ocena brak
„COIAOQUIUM SALUTIS"
Wrocławskie Studia Teologiczne, rocznik teol., wydawany od 1969 przez Arcybiskupie Seminarium Duch. we Wrocławiu w celu upowszechniania wiedzy ogólnoteol. oraz informowania o dziejach i działalności Kościoła kat., szczególnie na Dolnym Śląsku.
Publikuje artykuły nauk. z zakresu teologii pozyt...
-
Ocena brak
COLONIA DOMINIQUE de SJ
ur. 31 V 1658 w AixenProvence, zm. 12 IX 1741 w Lyonie, Teolog.
Do zakonu wstąpił 1673; od 1681 w kolegium w Lyonie uczył retoryki i wykładał teologię; zwalczał -» jansenizm, kwietyzm i -> bajanizm. Z bogatej twórczości pisarskiej C. na uwagę zasługuje apologia wiary La religion chrétienne autorisée par...
-
Ocena brak
COLONIA in ARMENIA
(Sebinkarahisar w pn. Turcji), Bpstwo starożytne w rzym. prowincji Armenia I; istniało już w IV w. i należało do metropolii Sebaste; w X w. występowało jako abpstwo, a od XI w. jako metropolia, która wkrótce upadła (wznowiona 1889-1922); obecnie bpstwo tytularne.
R. Janin, DHGE Xm...
-
Ocena brak
COLONNA
Arystokratyczna rodzina rzym., wywodząca się z książąt Tusculum (prawdopodobnie pochodzenia germ.); odegrała znaczną rolę w dziejach Kościoła, kultury i historii Europy Zach. (zwł. Włoch).
W średniowieczu C. należeli do procesarskiego stronnictwa gibelinów (-> gibelini i gwelfowie) w opozycji do...
-
Ocena brak
COLLINS ANTHONY
ur. 21 VI 1676 w Heston (Middlesex), zm. 13 XLI 1729 w Londynie, Filozof, deista.
Kształcił się w Eton i Cambridge; był uczniem i przyjacielem J. Locke'a; zapoczątkował w Anglii filozofię oświecenia o profilu polemiczno-sceptycznym. Opublikował anonimowo m.in. An Essay Concerning the Use of Reason (Lo...