ETYKA NORMATYWNA, ETYKA WŁAŚCIWA

ETYKA NORMATYWNA (łac. norma — prawidło; fr. normatif= nor­matywny), ETYKA WŁAŚCIWA

Trzeci zasadniczy, obok -» etyki opi­sowej i -» metaetyki, dział etyki. W jego ramach - wychodząc zazwyczaj z negatywnej oceny zastanej moral­ności - uzasadnia się i postuluje mo­ralność taką, jaka, w myśl założeń...

ETYKA OPISOWA

Trzeci (obok —> etyki normatywnej i —> metaetyki) dział —>etyki, zwany czasem —> etologią. E.o., jako dyscyplina naukowa, Powstała pod wpływem pozytywizmu —> scjentyzmu. Głównym celem ba­dań czyni opisanie zjawiska -> moralności w jego (historycznie i śro­dowiskowo) zróżnicowanych przejach, takich jak: —»...

ETYKA NIEZALEŻNA

Określenie takiego systemu etyki normatywnej, który nie wiąże postulowanych przez siebie norm i zasad z rozstrzygnięcia­mi filozoficznymi (np. ontologiczny-mi) czy założeniami doktrynalno-re-ligijnymi, lecz utrzymuje, że głoszo­ne w jego ramach wskazania moralne nie   zawdzięczają  swego  istnienia i swej...

ETYKA DIALOGICZNA

ETYKA DIALOGICZNA (gr. dialegein = rozmawiać, dialogos = rozmowa)  [1]  Etyka reprezentowana przez przedstawicieli  filozofii dia­logu (-> dialogika), wg których czyn moralny nie jest bezpośrednią po­chodną obowiązku (normy), prawa czy przeżytej wartości, lecz wypływa z „sytuacji dialogicznej", ze...

ETYKA FORMALNA

ETYKA FORMALNA (łac. formalis = dotyczący kształtu lub sposobu) Stanowisko w etyce, wg którego isto­ta działania moralnego polega na po­stępowaniu zgodnym z -» imperatywem (prawem) moralnym. Stąd poję­ciem pierwotnym każdej e.f. jest pojęcie —> obowiązku lub —> powin­ności. Każda e.f. uwzględnia bowiem...

ETYKA GLOBALNA

Współczesna tendencja w refleksji etycznej, doty­cząca przyszłości rodzaju ludzkiego i strategii rozwoju życia społecznego w wymiarze światowym (global­nym). Głównym jej postulatem jest Wprowadzenie zasad —> humanizmu i -» solidarności jako norm regulują­cych współżycie międzynarodowych społeczności...

ETYKA AKSJOLOGICZNA

ETYKA AKSJOLOGICZNA (gr. aksios = wartościowy, cenny, godny) Stanowisko głoszące, że pierwotnym pojęciem etyki nie jest pojęcie obo­wiązku bądź słuszności (—» etyka deontologiczna, —> deontologizm), lecz pojęcie wartości. Doświadczenie, prze­życie i uznanie wartości (dobra), po­woduje, iż stają...

ETYKA HETERONOMICZNA

ETYKA   HETERONOMICZNA (gr. heteros = inny + nomos = prawo) [1] W węższym znaczeniu: doktryna etyczna, wg której powinności mo­ralne człowieka determinowane są sy­stemem wartości i norm danym przez Boga. W skrajnej formie (Henryk z Gandawy, Duns Szkot, Ockham) przybierała postać deontonomizmu...

ETYKA AUTONOMICZNA

ETYKA AUTONOMICZNA (gr. autonomos = samorządny, niezależ­ny) Koncepcja etyczna, wg której je­dynym źródłem —> prawa moralnego i ostatecznym prawodawcą moral­nym jest suwerenny rozum ludzki i każdy człowiek z osobna (jego wola, poczucie powinności, „zmysł moral­ny" itp.). Stanowi przeciwieństwo —> etyki...