-
Ocena brak
Sobór w Konstantynopolu (381)
Zwołanie soboru i zwycięstwo teologii nicejskiej zostało ułatwione wydarzeniami politycznymi sprzedtrzech lat. Śmierć poplecznika arianizmu, cesarza Walensa, i powołanie Teodozjusza na wschodniegoaugusta przez Gracjana, który pozostał przy zachodniej części cesarstwa, doprowadziły do opowiedzeniasię obu...
-
Ocena brak
Sobór nicejski
Biskupi przybyli z wszystkich prowincji cesarstwa, ale w różnej liczbie, najwięcej z Azji Mniejszej.Uczestników ustalają jedni historycy na 318, inni tylko na 220, biskup Atanazy, sam uczestnik, podaje, żebyło 300. Z zachodniej części cesarstwa przybyło tylko siedmiu uczestników, niewątpliwie z...
-
Ocena brak
MNISI W KOŚCIELE – MONASTYCYZM WSCHODNI
Świeccy ludzie w Kościele na Wschodzie przeżywali dyskutowane zagadnienia religijne w tym okresie zpewnością powszechniej i intensyniej, niż kiedykolwiek później, byli po prostu wciągnięci w nie na codzień. Z tego laikatu wytworzyła się osobna grupa mnichów, z których wielu gwałtownie włączyło się...
-
Ocena brak
Euzebianie
Po śmierci Ariusza nadal istniała jego błędna nauka. Przez obsadzenie biskupstw jej zwolennikami powstałKościół ariański, do którego cesarze różnie się ustosunkowali. Czasem ten sam cesarz występowałprzeciw niemu, potem go popierał, stosując raz represje wobec arian, kiedy indziej wobec...
-
Ocena brak
Początki życia mniszego
Monachizm odznacza się opartą na radach ewangelicznych ascezą, a początkowo także samotnością. Ztego względu chciano jego wzory widzieć w przedchrześcijańskich formach życia samotnego i ascetycznego,jak u sług egipskiego boga Serapisa, zwanych katachoi, czy eseńczyków z Qumran.
Motywem wyboru życia...
-
Ocena brak
Arianie
Cesarz i arianie posługiwali się w walce argumentem pokoju i jedności w Kościele, na dalszy plan odsuwajączagadnienia teologiczne. Sytuacja zmieniła się, gdy diakon Aetios zaczął (ok. 356) działać w Antiochii.Całkowicie różny Syn od Ojca, w niczym do niego niepodobny (anomoios), stało się...
-
Ocena brak
Anachoretyzm Antoniego i Pawła
Antoni, zwany Wielkim lub Pustelnikiem (ok. 251-356) stał się najbardziej znanym eremitą. Uczniówmiał już za życia, a później zyskał niezliczonych naśladowców, głównie dzięki żywotowi, napisanemuok. 360 r. przez Atanazego, znającego go osobiście. Urodzony w Keman koło Herakleopolis w...
-
Ocena brak
TEOLOGOWIE O DUCHU ŚWIĘTYM
Symbol nicejski skoncentrował się na osobie Syna Bożego, a mało uwzględniał naukę o Duchu Świętym.W Egipcie zaś (ok. 360) dyskusje teologiczne o Logosie objęły także zagadnienie Trzeciej Osoby Boskiej.
W nawiązaniu do nich Atanazy odrzucał w Liście do biskupa Serapiona błędny pogląd, że...
-
Ocena brak
Dzieje Kościoła, augustianizm i Państwo Boże
Dziejami Kościoła zajął się Euzebiusz (263-339) biskup w Cezarei od 311 r., autor wielu pism apologetycznych,biblijnych i dogmatycznych oraz homilii, mów i listów. Najbardziej jednak jest znany z dziełhistorycznych, za które otrzymał tytuł ojca historii Kościoła. W dziele, skrótowo zwanym Kroniką...
-
Ocena brak
Dyscypliny teologiczne
Dyskusje i spory trynitarne, chrystologiczne i antropologiczne sprawiły, że Ojcowie Kościoła zajmowalisię głównie tymi dziedzinami teologii, ale uprawiali ją w zakresie znacznie szerszym, a przede wszystkimopierali na fundamencie biblistyki. Biblia pozostała dla wszystkich teologów punktem wyjścia ich...